________________
ત્રેવીસમું અધ્યયન. કેશી-ગૌતમીચ
પ્રભુ પાર્શ્વનાથ અને કેશીકુમાર શ્રમણઃ અહંત, સંબુદ્ધાત્મા, સર્વજ્ઞ, ધર્મતીર્થના પ્રવર્તક અને રાગદ્વેષ વિજેતા પાર્શ્વનાથ જિનેશ્વર ત્રેવીસમા તીર્થંકર થયા છે. તેમને કેશીકુમાર નામના મહાયશસ્વી શિષ્ય હતા. તે વિદ્યા અને ચારિત્રમાં પારગામી હતા. તે મતિજ્ઞાન, શ્રુતજ્ઞાન અને અવધિજ્ઞાનથી યુક્ત હતા. તે પોતાના શિષ્યપરિવાર સાથે શ્રાવસ્તી નગરીમાં તિંદુક નામના ઉદ્યાનમાં પધાર્યા.
ભગવાન મહાવીર અને ગીતમઃ તે સમયે ધર્મતીર્થના સ્થાપક વર્ધમાન મહાવીર સ્વામી સમગ્ર લોકમાં પ્રખ્યાત હતા. તેમના મહાયશસ્વી શિષ્ય ગૌતમ સ્વામી બાર અંગના જ્ઞાતા અને તત્ત્વજ્ઞાનથી પ્રબુદ્ધ હતા. તેઓ પણ ગ્રામાનુગ્રામ વિચરતાં શ્રાવસ્તી નગરીના કોષ્ઠક ઉદ્યાનમાં પધાર્યા.
શિષ્ય પરિવારમાં આચાર ભેદ અંગે જિજ્ઞાસાઃ કેશી સ્વામી અને ગૌતમ સ્વામીના શિષ્યો ભિક્ષાચર્યા વગેરે કાર્ય માટે જતાં-આવતાં એકબીજાના આચાર-વિચારમાં તફાવત જોઇને તેમના મનમાં જિજ્ઞાસા થઇકે અમારા બન્નેના ધર્મ પ્રવર્તકોનું ધ્યેય મુતિ-પ્રાપ્તિનું છે છતાં અમારા બનેના આચારવિચારમાં તફાવત કેમ?
મહાવીર સ્વામી પાંચ મહાવ્રતોનો ઉપદેશ આપે છે જયારે પાર્શ્વનાથ ભગવાન ચાર મહાવ્રતોનો ઉપદેશ આપતા હતા. મહાવીર સ્વામીના શિષ્યો સામાન્ય અને મર્યાદિત વસ્ત્રો ધારણ કરે છે જયારે પાર્શ્વનાથ ભગવાનના શિષ્યો વિશિષ્ટ અને મૂલ્યવાન વસ્ત્રો ધારણ કરે છે.
શ્રમણોનું પરસ્પર મિલન અને ઉચિત વ્યવહારઃ કેશી સ્વામી અને ગૌતમ સ્વામી બન્ને સંતો સ્વયં જ્ઞાની હતા. પોતાના શિષ્યોની જિજ્ઞાસાનું સમાધાન
૩
