________________
ચૌદમું અધ્યયન ઇષુકારીય
પ્રાસંગિક છ જીવોનો સામાન્ય પરિચયઃ પ્રત્યેક પ્રાણી કર્મો અનુસાર પૂર્વજન્મના શુભાશુભ સંસ્કાર લઇને આવે છે. અનેક જન્મોની કરણીના ફળસ્વરૂપે છ આત્માઓ વિમાનવાસી દેવોનું આયુષ્ય પૂર્ણ કરી ઇષકાર નગરના ઊંચા કુળોમાં ઉત્પન્ન થયા.
તેમાંથી બે જીવ પુરોહિતકુમાર થયા. ત્રીજો જીવ ભૃગુ પુરોહિત થયો. ચોથો જીવ તેની પત્ની યશા, પાંચમો જીવ વિશાળ કીર્તિવાળા ઇષુકાર રાજા થયા, છઠ્ઠો જીવ તેની પટરાણી કમલાવતી થઇ.
પુરોહિતકુમારોની વિરક્તિઃ બ્રાહ્મણ ધર્મને યોગ્ય યજ્ઞ વગેરે ક્રિયાઓમાં સંલગ્ન ભૃગુ પુરોહિતના બન્ને પ્રિય પુત્રોએ એકવાર જૈન મુનિઓને જોયા તો તેમને પૂર્વ જન્મનાં સમ્યક્રૂપે આચરેલા તપ અને સંયમનું સ્મરણ થયું.
મુનિ દર્શનથી અને જાતિસ્મરણ જ્ઞાનથી બન્ને કુમારોનું મન જન્મ, જરા અને મરણરૂપી સંસાર ભયથી વ્યાપ્ત થઇ ગયું અને સંયમ ગ્રહણ કરવામાં તેઓનું ચિત્ત આકૃષ્ટ થઇ ગયું. પરિણામે તે બન્ને સંસારચક્રથી મુક્તિ મેળવવા માનવીય સુખ ભોગોથી વિરક્ત થયા.
તે બન્ને પુરોહિત પુત્રો મનુષ્ય અને દેવ સંબંધી કામભોગોથી અનાસક્ત બની ગયા અને મોક્ષાભિલાષી થઇ પિતા પાસે આવીને નમ્રતાપૂર્વક આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યાઃ
દીક્ષાની આજ્ઞા અર્થે પિતાને નિવેદનઃ મનુષ્ય જીવન અનિત્ય અને ક્ષણભંગુર છે. આયુષ્ય અલ્પ છે અને ગૃહસ્થજીવનમાં આનંદ પ્રાપ્ત થતો નથી. માટે સંયમ માર્ગે પ્રયાણ કરવા માટે અમે આપની આજ્ઞા માગીએ છીએ.
પુરોહિતનો દીક્ષા નિરોધક આદેશઃ પુત્રોની વૈરાગ્યપૂર્ણ વાત સાંભળીને
૫૨