________________
(૨૪૬)
એક તું એક તું એક તું એક તું એમ સૌ કો સ્તવે,
કોણ હું તે નહીં કો વિચારે; કોણ છું ક્યાં થકી આવીયો જગ વિષે,
જઈશ ક્યાં છૂટશે દેહ ત્યારે.
પ્રતિદિને જડ કને જઈ કરી માંગતો,
- ઈશ તું સાહ્ય થાજે સદા રે; તો ય પણ દુઃખ તો લેશ ટળતું નથી,
થાકતો નથી તું કદા રે. કોઈ તો ઉદધિ-ગગનમાં તાકતા,
ભાખતા જોઉં હું નમ્ર વાણી; કોણ હું કોની કને, મારું શા હક થકી,
તે નથી જાણતા મૂખ પ્રાણી. એમ કરતાં કદી લાભ જે પામિયો,
તો કહે હરિતણી સાહ્ય થઈ રે; કામ કથળ્યા થકી ભવિષ્યને ભાંડતો;
પૂર્વનાં કર્મનું નામ લઈને રે. પૂર્વના કર્મ જે હરિ ભજે નવ ટળે
તો કહો કોણ તે કામ કરશે ? સત્ય સમજી કદી પરમ પદ પરખશે,
ભવભય ભ્રમને તે જ હરશે.
૪
