________________
(૧૫૬)
ગુણીજનોકો દેખ હૃદયમેં, મેરે પ્રેમ ઉમડ આવે, બને જહાંતક ઉનકી સેવા, કરકે યહ મન સુખ પાવે; હોઊં નહી કતજ્ઞ કભી મેં, દ્રોહ ન મેરે ઉર આવે, ગુણ ગ્રહણકા ભાવ રહે નિત, દષ્ટિ ન દોષો પર જાવે. ૬ કોઈ બુરા કહો યા અચ્છા, લક્ષ્મી આવે યા જાવે, લાખો વર્ષો તક જીઊં યા, મૃત્યુ આજ હી આ જાવે; અથવા કોઈ કૈસા હી ભય, યા લાલચ દેને આવે, તો ભી ન્યાયમાર્ગસેં મેરા કભી ન પદ ડિગને પાવે. ૭ હોકર સુખમેં મગ્ન ન ફલે; દુઃખમેં કભી ન ઘભરાવે, પર્વત નદી સ્મશાન ભયાનક અટવીસે નહિં ભય ખાવે; રહે અડોલ-અર્કેપ નિરંતર, યહ મન દઢતર બન જાવે, ઈષ્ટ વિયોગ-અનિષ્ટયોગમેં, સહનશીલતા દિખલાવે. ૮ સુખી રહે સબ જીવ જગતકે, કોઈ કભી ન ઘભરાવે, વૈર પાપ-અભિમાન છોડ જગ, નિત્ય નયે મંગલ ગાવે; ઘરઘર ચર્ચા રહે ધર્મકી, દુષ્કત દુષ્કર હો જાવે, જ્ઞાન ચરિત ઉન્નત કર અપના, મનુજ જન્મફલ સબ પાવે. ૯ ઈતિ-ભીતિ વ્યાપે નહિ જગમેં, વૃષ્ટિ સમય પર હુઆ કરે, ધર્મનિષ્ઠ હોકર રાજા ભી, ન્યાય પ્રજાકા કિયા કરે; રોગ-મરી-દુર્મિક્ષ ન ફેલે, પ્રજા શાતિસે જિયા કરે, પરમ અહિંસા-ધર્મ જગતમેં, ફેલ સર્વ હિત કિયા કરે. ૧૦ ફેલે પ્રેમ પરસ્પર જગમેં મોહ દુર પર રહા કરે, અપ્રિય-કર્ક-કઠોર-શબ્દ નહિ કોઈ મુખસે કહા કરે; બનકર સબ “યુગ-વીર’ હૃદયસે, દેશોન્નતિરત રહા કરે, વિસ્તૃસ્વરૂપ વિચાર ખુશીસે, સબ દુઃખ-સંકટ સહી કરે. ૧૧
