________________
લાગ્યા. માત્ર જૈન વ્યાકરણાદિનો જ અભ્યાસ કરાવવાનું ઠરાવવામાં આવ્યું. અભ્યાસ દિનપરદિન સારી રીતે થવા લાગ્યો. પાછળથી અભ્યાસ કરનાર તથા કરાવનારની અવ્યવસ્થિત સ્થિતિને લીધે કામ અવ્યવસ્થિત ચાલ્યું, તો પણ બીજ રોપાયાં છે તો હાલ ધીમું ધીમું પણ કામ ચાલે છે.
સંવત ૧૯૪૮ના ભાદ્રપદ માસમાં મહારાજશ્રીને પૂર્વોક્ત વ્યાધિ ઉપરાંત છાતીના દુખાવાનો વ્યાધિ શરૂ થયો. શરૂ થતાં જ તેણે જોર કર્યું. શ્રાવકો અને સાધુઓનાં દિલ એકદમ ગભરાયાં. આવા મહાપુરુષના દર્શનના કાયમને માટે વિરહ થવાની શંકા પડવા લાગી. આ પ્રસંગે મહારાજશ્રીના ભક્તિવાન શ્રાવકોએ મહારાજશ્રીનો ફોટોગ્રાફ પડાવવા માટે વિનતિ કરી. પ્રથમ પણ આ વિષયમાં વાતચીત થયેલી હતી. મહારાજશ્રી તદન નિરભિમાની હોવાથી એ વાતનો સ્વીકાર કરતા નહોતા. એઓ કહેતા કે “પૂર્વના મહાન્ પુરુષો પાસે આપણે કોણ માત્ર ! આપણી છબી તરીકે કાયમ સ્થિતિ રહેવી જોઈએ એવા આપણામાં શું અપ્રતિમ ગુણો છે ? માણસો અભિમાનના આવેશને લીધે પોતાને વિષે ગુણીપણાની સંભાવના કરે છે, પરંતુ યથાર્થ ગુણની પ્રાપ્તિ બહુ દૂર છે.” આવી અનેક વાતોથી ફોટોગ્રાફ પડાવવાનો વિચાર અળસાવી દેતા હતા. પરંતુ આ વખત તો ભક્તિભાવવાળા
૭૦
