________________
અમદાવાદથી ભાવનગર આવ્યા બાદ ભાવનગરના સંઘના આગેવાનોના દિલમાં બહુ વર્ષથી ભાવનગરમાં ઉપધાન વહેવાનું થયેલ ન હોવાથી તે કાર્યનો આરંભ કરવાની ઇચ્છા થઈ. એટલે મહારાજશ્રીને વિનંતિ કરીને એ કાર્યની શરૂઆત કરાવી. ઘણા શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ તે ક્રિયામાં દાખલ થયા. મુનિને સૂત્રો ભણવા માટે જેમ યોગ વહન કરવાની તીર્થંકરની આજ્ઞા છે, તેમજ શ્રાવકોને દેવવંદનાદિ ક્રિયાનાં સૂત્રો ભણવા માટે ઉપધાન વહેવાની આજ્ઞા કરેલી છે. શ્રાવકને છ ઉપધાન (નવકાર, ઇરિયાવહી, પુખ્ખરવરદી, સિદ્ધાણં બુદ્ધાણં, નમુન્થુણં ને લોગસ્સ એ છ સૂત્રોના) વહેવા પડે છે. ઉપધાનની ક્રિયા બહુ કઠણ છે. ગૃહવાસ છોડીને નિરંતર (ઠરાવેલા દિવસો પર્યંત) આઠે પહોર ઉપાશ્રયમાં રહેવું પડે છે. ઘણું કરીને એકાંતરે ઉપવાસ કરીને એકાસણું (નીવી) કરવું પડે છે. ક્વચિત્ આંબેલ પણ આવે છે. ચાર ઉપધાનની પૂર્ણાહુતિના સમય ઉપર માળ પહેરવાની ક્રિયા કરવામાં આવે છે, તે પ્રસંગે એક મહાન્ ઉત્સવ કરવાનો સંઘનો વિચાર થયો. મોટા પાયા ઉપર ટીપ કરવામાં આવી. સમવસરણની રચના કરવાનો નિર્ણય થયો. વિશાળ મંડપની રચના કરવામાં આવી. મધ્યભાગે સમવસરણ રચ્યું. આ મંડપની શોભા એવી રમણીય અને મનહર થઈ હતી કે ભાવનગર શહેર વસ્યા પછી કોઈપણ વખતે તેવી શોભા થઈ નહોતી,
૫૬
