________________
આજ્ઞાનું વહન કરતા હતા તે જ પ્રમાણે ગણિજીની આજ્ઞાનું
પણ વહન કરવા લાગ્યા.
સંવત ૧૯૩૮ના જેઠ માસમાં વળાથી વિહાર કરી ભાવનગર પધાર્યા. શ્રીસંઘે ઘણા હર્ષથી સામૈયું અને પ્રવેશમહોત્સવ કર્યો. આ વખત ભાવનગરના સંઘમાં અંદર અંદર કાંઈક મનની જુદાઈ ચાલતી હતી તે મહારાજશ્રીના પધારવાથી એકતા થઈ ગઈ. એઓનું એવું પ્રભાવકપણું કે એમની દૃષ્ટિ પડવાથી સર્વેનાં મન શાંત થઈ જતાં. કોઇ પણ વખતે કોઇને દુઃખ ઉત્પન્ન થાય એવું વચન એઓ કહેતા નહીં અને કહેવાની જરૂર પણ પડતી નહીં. વગર કહે જેને કહેવા યોગ્ય હોય તેને પાસે બોલાવવા માત્રથી તેના હૃદયમાં શાંતિ થઈ જતી. ભાવનગર શહેરમાં મુખ્ય દેરાસરમાં ડાબી બાજુ ઉપર એક નવું દેરાસર બંધાવવામાં આવેલું હતું. તેની પ્રતિષ્ઠા પાંચ-સાત વર્ષથી અટકેલી હતી. તે કરવાને મહારાજશ્રી પધાર્યા પછી તરત જ નિર્ણય થયો અને સંવત ૧૯૩૮ના શ્રાવણ વદ ૩ ને દિવસે શુભ મુહૂર્તો શ્રીપાર્શ્વનાથજીની મૂળનાયકજી તરીકે પ્રતિષ્ઠા કરવામાં આવી. આ પ્રસંગે દેરાસરજીમાં પણ સારી ઉપજ થઈ.
મહારાજશ્રીના ઉપદેશથી સંવત ૧૯૩૦ના વર્ષમાં જૈનશાળા સ્થાપવામાં આવી હતી, તેમાં અભ્યાસ કરીને કાંઈક વૃદ્ધિને પામેલા ઉછરતી વયતા જૈન બાળકોએ “શ્રી જૈન ધર્મ પ્રસારક’” નામની એક સભાનું સંવત ૧૯૩૭ના
૫૨
