________________
વગેરે તીર્થોની યાત્રા કરી આવ્યા પછી સંવત ૧૯૧૭નું ચોમાસું અમદાવાદમાં જ કર્યું.
સંવત ૧૯૧૮માં મહારાજશ્રીના માતુશ્રી કાળધર્મ પામ્યા. સંવત ૧૯૧૮-૧૯ અને ૨૦ એ ત્રણે વર્ષના ચોમાસાં ઉપરાઉપર અમદાવાદમાં જ કર્યા. સંવત ૧૯૨૦ના ચોમાસામાં શેઠ દલપતભાઈ ભગુભાઈને શ્રીસિદ્ધાચળજીનો છ'રી પાળતો સંઘ કાઢવાની અભિલાષા થઈ તેથી તેમણે મહારાજશ્રીને વિનંતિ કરી કે “જો આપ સાથે આવવાનું કબૂલ કરો તો મારી અભિલાષા પૂર્ણ થાય.” મહારાજજીએ તેમના ભાવની વૃદ્ધિ દેખીને તે વાત કબૂલ કરી.
સંવત ૧૯૨૧માં શેઠ દલપતભાઈએ ઘણા આડંબરસહિત અમદાવાદથી સંઘ કાઢ્યો. મહારાજજી સાથે ચાલ્યા.
સિદ્ધાચળજીને ભેટતાં પરમ આહ્લાદ થયો. શેઠ દલપતભાઈનો રાગ પણ મહારાજજી ઉપર વૃદ્ધિ પામ્યો. આ વખતે શેઠ કેશવજી નાયક તરફથી મહા શુદિ ૧૩ના અંજનશલાકા થવાની હતી. માણસ પુષ્કળ મળ્યું હતું. શેઠ કેશવજી નાયકને નવકારશી કરવાની બહુ ઇચ્છા હતી પણ કેટલાએક કારણથી તે ઇચ્છા પાર પડી નહીં, એટલે શેઠ દલપતભાઈએ તે બીડું ઝડપી લઈને તે દિવસે નવકારશી કરી. આ સંઘમાં શેઠ દલપતભાઈએ સુમારે એંશી હજાર રૂપિયાની મૂર્ચ્છ ઉતારી હતી. મહારાજશ્રી પાછા સંઘ સાથે અમદાવાદ ન જતાં ભાવનગર પધાર્યા. સંવત ૧૯૨૧નું
૩૬
