________________
જગદગુરુ
(૨).
એ કાળ અંધાધૂંધીનો કાળ હતો. સમગ્ર ભારતવર્ષ ઉપર મુસ્લિમ બાદશાહોએ જોરજુલમથી પોતાની સત્તા સ્થાપી હતી. બધે અરાજકતા હતી. નીતિ-નિયમો, ધારાધોરણો તો જાણે હતા જ નહીં. એ બાદશાહોની માનસિકતા કળવી મુશ્કેલ હતી. જ્યારે રીઝે ક્યારે બીજે ક્યારે રુખ બદલે - કશું જ નિશ્ચિત નહીં. ક્યારેક કોઈકને પાઘડી પહેરાવે તો ક્યારેક એનું જ માથું ઉતારી લેતા અચકાય નહીં. ટૂંકમાં કહીએ તો સાચા-ખોટાના વિવેકનો સદંતર અભાવ. આ બાદશાહોની આ માનસિકતાના અનુભવો શ્રી હીરવિજયસૂરિ મહારાજને પણ વખતોવખત થતા રહ્યા. અસ્તિત્વ ટકાવી રાખવા ય જદ્દોજહદ કરવી પડે એવી કસોટીમાંથી એમને પસાર થવું પડ્યું.
– એક વખત શ્રી હીરવિજયસૂરિ મહારાજ વિચરતાવિચરતા ખંભાત પધાર્યા. ત્યાં રત્નપાલ દોશી નામનો એક શ્રીમંત રહેતો હતો. તેને રામજી નામનો ત્રણ વર્ષનો દીકરો
