________________
વ્યવહારોમાં આ ભેદી નારાયણાસે પોતાની આગ લગાડી દીધી છે અને તેણે તમામ સ્તરોમાં રહેલી આર્ય મહાપ્રજાની સંસ્કૃતિને જલાવી છે.
આ ભેદી શસ્રનો અશ્વત્થામા છે; વિદેશી ગોરો.
એણે જ તમામ અ-ઈસાઈ અને અ-ગૌર પ્રજાને નામશેષ કરવાના સોગંદ લીધા છે. એની યોજના અત્યંત ભેદી છે. એણે બે મોરચે આ અસ્ત્ર ફેલાવ્યું છે : એક છે; પરસ્પર લડાવી મારીને પ્રજાનો અને તેના અર્થતંત્રનો નાશ કરવાનો મોરચો. બીજો છે; પ્રજાને નાસ્તિક બનાવી દઈને ઈન્દ્રલોકના ભોગોના નશામાં ચકચૂર કરીને, સંપૂર્ણપણે પરાવલંબી બનાવી દઈને તેની મૂળભૂત સંસ્કૃતિઓને ખતમ કરી નાંખવાનો મોરચો.
એક મોરચે પ્રજાનાશ, બીજા મોરચે ધર્મસંસ્કૃતિનો નાશ.
એક બાજુ તળાવમાં માછલીનાશ, બીજી બાજુ પાણીનાશ.
આ ભેદી નારાયણાસે ભારતીય પ્રજાને જીવતી સળગાવી દીધી હોત તો જે નુકસાન થાત તેથી ઘણુંબધું નુકસાન તેને જીવતી રાખીને તેની સંસ્કૃતિને સમૂળી સળગાવી નાંખવાની યોજનાથી થયું છે.
અશ્વત્થામા કરતાં ય આ ગોરો-અશ્વત્થામા વધુ ખતરનાક પુરવાર થયો છે.
કાશ ! પાશ્ચાત્ય પદ્ધતિના શિક્ષણ દ્વારા આ ગોરા અશ્વત્થામાએ ભારતીય પ્રજાના દિલમાં અને દિમાગમાં ધર્મ પ્રત્યે ધિક્કાર પેદા કરાવ્યો છે, સંસ્કૃતિને ‘આઉટ ઓફ ડેટ' જાહેર કરાવી છે, અંતરને નાસ્તિક બનાવીને પરલોકદિષ્ટ અને પાપભીરુતામાં આગ ચાંપી છે. જેટલા લોકોએ આ શિક્ષણ લીધું
લગભગ તે બધા ય અશ્વત્થામાની ઓલાદ બન્યા. તેઓ સ્વદેશી ગોરા બન્યા. એ વિદેશી ગોરાના ભક્ત બન્યા. તેથી તેમના કહેવા મુજબ તેઓ આ દેશની પ્રજા સાથે દ્રોહ રમ્યા, સંસ્કૃતિને છેહ દીધો.
સ્વદેશી ગોરાઓએ આ પ્રજાના તમામ ધાર્મિક, સાંસ્કૃતિક સ્તરોને સળગાવી નાંખ્યા છે.
આવા ગોરા-અશ્વત્થામાએ ભેદી નારાયણાસ્રથી જલાવેલી આગ દ્વારા હજી બધું જ સળગીને સાફ થયું નથી. હજી કેટલાક અવશેષો પણ શેષ રહી ગયા છે. આપણે તેના ભંગારમાંથી પણ સંસ્કૃતિનું પુનરુત્થાન કરી શકીએ તેમ છીએ. પણ તેના માટે શું કરવું જોઈએ તે આપણે સમજી લેવું જોઈએ.
મહાનારાયણાસ્ત્રથી બચવાનો ઉપાય : ઈશ્વરની શરણાગતિ
આપણે કાંઈ ધનથી, વૈજ્ઞાનિક સાધનોથી, મોટા માનવબળથી તે નારાયણાસ્ર સામે લડી શકીએ તેમ નથી, કેમકે આપણા બધા સાધનો ખૂબ ટાંચા છે અને વામણાં છે. મોટા માનવબળની તો આશા જ રાખવી નકામી છે, જ્યારે ઘર-ઘરના શિક્ષિતો પોતાની જ સંસ્કૃતિને ધિક્કારવામાં ફેશન જોઈ રહ્યા છે ત્યારે.
પણ આ મહાભારતની કથાએ જ આપણને વર્તમાનકાલીન નારાયણાસ્રને શાંત કરવા માટેનું અમોઘ શસ્ત્ર બતાવ્યું છે. તે કાળમાં એ જેટલું અમોઘ બન્યું હતું તેટલું જ આ કાળમાં પણ તે અમોઘ છે; પછી ભલે તે કાળના નારાયણાસ્ર કરતાં હજારગણા વધુ બળવાળા વર્તમાનકાલીન નારાયણાસ્ર સામે તેણે કામગીરી બજાવવાની હોય.
એ અમોઘ શસ્ત્ર છે; શ્રીકૃષ્ણે જણાવેલી નમસ્કારપૂર્વકની શરણાગતિ, પંચ પરમેષ્ઠી ભગવંતોની પરા-ભક્તિસ્વરૂપ શરણાગતિ.
આ વિષય ઉપર જરાક વિગતથી આપણે વિચારીએ.
ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
૧૪૬
જૈન મહાભારત ભાગ-૨