Page Text
________________
અનુભવ થાય. એના બદલે જો ગુરુનાં વચન કાનમાં સોયની જેમ ભોંકાતાં હોય એવું લાગે તો માનવું પડે ને કે આપણું ભાગ્ય પરવારી ગયું છે ? આપણે ક્ષપકશ્રેણી માંડવી હશે તો ગુરુમહારાજ આપણા દોષો બતાવે તેની ઉપર ધ્યાન આપીને તેને સુધારવા મહેનત કરવી જ પડશે.
આ રીતે ક્ષપકશ્રેણી સ્વરૂપ નીતિમાર્ગે ચાલવાથી તેરમા ગુણઠાણે ગુણોની શ્રેણી પ્રાપ્ત થાય છે. જ્યાં સુધી દોષો હાજર હોય ત્યાં સુધી ગુણો પ્રગટતા નથી. તેથી તેરમા ગુણઠાણે ગુણની શ્રેણિ પ્રગટ થાય છે – એમ જણાવ્યું છે. આ રીતે જેના ગુણોની શ્રેણિ પ્રગટી હોય તેનો જ યશ વાસ્તવિક રીતે ફેલાય છે. કેવળજ્ઞાનીનો કોઈ ગમે તેટલો અપયશ ગાય તોપણ તેમના કેવળજ્ઞાનમાં કોઈ આંચ આવતી નથી. આપણે ખરાબ હોઈએ અને લોકો આપણો યશ ફેલાવે એ સારું કે આપણે સ્વસ્થ હોઈએ અને લોકો આપણો અપયશ ફેલાવે એ સારું ? આપણે સ્વસ્થ હોઈએ, ગુણોની શ્રેણી પામીએ એ જ આપણો યશ છે. વર્તમાનમાં આપણો યશ ગુણાનુવાદના કારણે ગણાય છે. જ્યારે અનંતજ્ઞાની ભગવંતોનો યશ તેમની ગુણપ્રાપ્તિના કારણે ગવાય છે. વર્તમાનની આપણી ગુણાનુવાદની સભાઓ કેવી છે ? જેમાં ગુરુના ગુણના બદલે પોતાના ગુણો જ ગવાતા હોય. હું સાહેબની કેટલો નજીક હતો એ લોકોને જણાવે. આપણા સામીપ્યના કારણે ગુરુની મહત્તા નથી, ગુરુ શાસનની કેટલા નજીક હતા એવું જણાવવામાં ગુરુના ગુણાનુવાદ સાચા છે. ગુરુની મહત્તા તેમની શાસનસમર્પિતતાના કારણે છે. લોકમાં પણ કહેવાય છે કે ગાયો ગળામાં રહેલી ઘંટાના કારણે નથી વેચાતી, તે જો દૂધ આપતી હોય તો જ તેની કિંમત છે. સૂર્યનો યશ ગાઓ કે ન ગાઓ તેની તેજસ્વિતા સ્વાભાવિક છે. તેમ જ્ઞાનીની નિંદા કરો કે પ્રશંસા કરો જ્ઞાની પોતે સ્વસ્થ હોય છે : એ જ એમનો યશ છે. યશની ઈચ્છાનો અભાવ એ જ સાચો
૩૮.
યશ છે. યશ તો યશનામકર્મના ઉદયથી મળે છે. જ્યારે યશની ઈચ્છા
મોહનીયના ઉદયથી મળે છે. જ્ઞાનીઓ નિંદામાં પણ સ્વસ્થ હોય છે. સૂર્ય ઉપર હાથ રાખીને કોઈ સૂર્યને ઢાંકવા માટે પ્રયત્ન કરે તો અંધારું તેને જ પડવાનું છે, સૂર્યને એમાં કાંઇ ફરક પડતો નથી. તેથી મોહનીયના નાશ પછી જે યશ ફેલાય એ જ ખરો યશ છે. આ રીતે ગુણીજનના સંગના કારણે જે ફળ મળે છે તે સંકલનાબદ્ધ અહીં જણાવ્યાં છે.
ગુણીજનોનો સંગ આપણને ક્ષયોપશમભાવના ધર્મમાંથી ક્ષાયિકભાવના ધર્મ સુધી પહોંચાડે છે અને ત્યાર બાદ છેલ્લે જણાવ્યું છે કે દુર્ગતિને દૂર કરે છે. આ દુર્ગતિ માત્ર નરકતિર્યંચગતિ સ્વરૂપ નથી, દેવ અને મનુષ્યગતિ પણ ટળી જાય એવો આ ગુણીજનનો સંગ છે. આપણને તો નરકતિર્યંચગતિ ટળી જાય એમાં રસ છે ને ? આ તો સિદ્ધગિરિએ જઈને ‘સિદ્ધાચલ ગિરિ ભેટ્યા ને ધન્યભાગ્ય અમારાં' આ સ્તવનમાં મોટે મોટેથી બોલે કે ‘નરકતિર્યંચગતિ વારા રે...’ આપણે કહેવું પડે કે જો નરકતિર્યંચગતિ ટાળીને દેવ-મનુષ્યગતિમાં જવાનું મન હશે તો નરકતિર્યંચ ટળવાની નથી. જેને ચારગતિ ટાળવાની ભાવના હોય તેને જ્યાં સુધી સંસારમાં રહેવું પડે ત્યાં સુધી તેની બે ગતિ ટળી જાય.
સ૦ તો સ્તવનમાં એવું શા માટે જણાવ્યું ?
એ તો સમ્યગ્દર્શનનું ફળ બતાવ્યું છે. સ્તવનમાં જણાવ્યું છે કે ‘સમકિતમૂલ આધારા રે.’ સમ્યગ્દર્શન આપવા દ્વારા આ તીર્થ નરકતિર્યંચ ગતિ ટાળે અને ચારિત્રગુણને આપવા દ્વારા ચારે ગતિને ટાળી આપે છે. અંતે જણાવે છે કે દુનિયામાં જેટલી પણ અભીષ્ટ વસ્તુ છે તે આપવા માટે આ ગુણીજનનો સંગ સમર્થ છે. આ દુનિયામાં એવી એક પણ અભીષ્ટ વસ્તુ
૩૯
| SR No. | 009157 |
| Book Title | Sindur Prakar Stava Vachna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandraguptasuri |
| Publisher | Anekant Prakashan Jain Religious |
| Publication Year | |
| Total Pages | 51 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |