Page Text
________________
મળ્યું તે જોઈતું નથી – આ સંતોષનું સુખ છે. જેઓ અધ્યાત્મશાસ્ત્રના બદલે ભૌતિકશાસ્ત્ર માટે ઘણી મહેનત કરે છે તેઓ પણ જો દુઃખી હોય તો તે આ સંતોષના અભાવે. અધ્યાત્મશાસ્ત્રના અભ્યાસથી મળનારું જે સંતોષનું સુખ છે તેનો અનુભવ કરનારા મહાત્માઓ પોતાના આ સુખ આગળ રાજાના સુખને પણ ગણતા નથી, કુબેરના સુખને પણ ગણતા નથી અને ચક્રવર્તીના સુખને પણ કોઈ વિસાતમાં ગણતા નથી. આ ભૌતિકશાસ્ત્રથી મળનારું પુદ્ગલનું સુખ તો અધ્યાત્મના સુખની આડે આવનારું છે. આજે સાધુપણામાં આવેલા પણ સંતોષના સુખને અનુભવવાના બદલે બાહ્યપદાર્થમાંથી સુખ મેળવવા મહેનત કરે છે. તેમને પણ સહવર્તી કરતાં ભગતભક્તાણી ગમે છે ! જે હાથમાં ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર હોય અને છાપું આવે તો એ સૂત્ર બાજા પર મૂકીને છાપું હાથમાં લે. આનું કારણ શું ? અધ્યાત્મશાસ્ત્ર કરતાં ભૌતિકશાસ્ત્ર ચડિયાતું લાગે છે - એ જ ને ? આપણે તો એ કહેવું છે કે ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર હાથમાં લીધા પછી એ પૂરું ન થાય ત્યાં સુધી આચારાંગ પણ ભણવાનું નથી તો છાપું ક્યાંથી લેવાય ?
સવ એકનું એક ગોખવામાં કંટાળો આવે છે.
એકના એક ભોજનમાં કંટાળો ન આવે, એકના એક પૈસામાં કંટાળો ન આવે, એકની એક દુકાનમાં કંટાળો ન આવે, એકની એક સ્ત્રીમાં કંટાળો ન આવે અને એકના એક પુસ્તકમાં કંટાળો આવે ને ? અસલમાં અધ્યાત્મશાસ્ત્રનો પરિચય નથી અને સંતોષના સુખની લાગણી નથી માટે કંટાળો આવે છે. ભૌતિકશાસ્ત્રો આપણને પુદ્ગલ તરફ ખેંચે છે જ્યારે આ અધ્યાત્મશાસ્ત્ર આપણને પુદ્ગલથી ખસેડે છે. આ સંસારમાંથી ભાગી છૂટવું હોય તેને આવો કંટાળો ન આવે. સંસારમાંથી જ સુખ મેળવવું છે માટે અધ્યાત્મશાસ્ત્રમાં કંટાળો આવે છે.
સવ અધ્યાત્મમાં રસ નથી.
રસ નથી - એનું કારણ એ છે કે ઈચ્છા નથી. જેની ઈચ્છા જાગે ત્યાં રસ કેળવ્યા વગર આપણે રહેતા નથી. તેથી એક વાર મોક્ષની અને મોક્ષના ઉપાયની ઈચ્છા જાગે તો અધ્યાત્મમાં રસ જાગે. આજે તો જૈનકુળમાં જન્મેલા પણ જૈનોની સભામાં એવું બોલે છે કે “જૈનોએ રાજકારણમાં ભાગ લેવો જોઈએ, રાજકારણમાં જૈનોની સંખ્યા જ છે. આપણે કહેવું પડે કે જૈનકુળમાં જન્મેલા આવું બોલી ન શકે. કારણ કે જૈન તો સત્તાના સુખ કે રાજરાજેશ્વરના સુખ કરતાં સંતોષના સુખને જ સુખ માનનારા હોય છે. જેનોએ રાજકારણમાં જવાની જરૂર છે કે મોક્ષમાં જવાની જરૂર છે ? રાજ્યની પ્રાપ્તિ તો જૈનેતર કુળમાં પણ થઈ શકે છે. જ્યારે મોક્ષની પ્રાપ્તિ તો જૈનકુળમાં જ થાય છે.
સવ અન્ય લિંગે સિદ્ધ થાય ને ?
અન્ય લિંગે સિદ્ધ થવાય, અન્ય ધર્મે નહિ. લિંગ એટલે વેષ અને ધર્મ એટલે પરિણામ. વેષ ગમે તે હોય, પણ જૈનકુળના છઠ્ઠા-સાતમાના પરિણામ વિના ક્ષપકશ્રેણી ન માંડી શકાય અને શ્રેણી વિના કેવળજ્ઞાન ન મળે. જૈનકુળ જૈનના લિંગમાં નથી, જૈનના પરિણામમાં છે. જે જિનનું માને તે જૈન, જે જિનના નામે વાત કરે તે જૈન નહિ. એટલે જૈનકુળમાં પણ ચાર ફિરકામાં મોક્ષ ન મળે. સ્થાનકવાસી, દિગંબર કે તેરાપંથીને મોક્ષ ન મળે. કારણ કે તેઓ જિનના નામે વાત કરે છે, પણ જિનનું માનતા નથી. જે જિનનું માને તે જ મોક્ષે જાય. જૈનો અધ્યાત્મશાસ્ત્રના નિષ્ણાત હોય, ભૌતિકશાસ્ત્રના નહિ. દુનિયાની કોઈ ચીજ આંખે ચડે નહિ, હૈયે અડે નહિ અને સાધનામાં નડે નહિ તેનું નામ અધ્યાત્મ, અધ્યાત્મનું માહાભ્ય
૨
% % % % 8 se ek ek be :
અધ્યાત્મ-મહિમા
અધ્યાત્મ-મહિમા
% %
% *e 6%
% %
%
% %
૩
| SR No. | 009149 |
| Book Title | Adhyatma Mahima Vachna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandraguptasuri |
| Publisher | Anekant Prakashan Jain Religious |
| Publication Year | |
| Total Pages | 31 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |