Bhaj Re Mana Part 02

SR No.: 009145
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 363
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 77

૧૩૩૧ (રાગ : શ્યામ કલ્યાણ), માયા નારી, નટની ભારી, ઠગ લેવે જગ હી કો; જોગી જતી કોઈ ન છોડે લેત ફ્લાએ સબકો. ધ્રુવ હાવ ભાવ સુન્દર હૈ ઉસકે, રૂપ મનોહર ધારે; મનવા પાછે લગ હૈ જાવત, ના કહ સકત ન ઉસકો. માયા કહીં ફક્સાએ મમતા માહીં, કહીં વિવેક દિખાએ; કહીં દિખાએ ભોગ જગત કે, તરસત હૈ મન ઉસકો. માયા જો ભી બચના ચાહે, ઉસસે કસતી ઉસે ઘનેરા; છૂટન દેત કિસે ભી નાહીં, જ્ઞાની થ્થાની સબ ક. માયા ‘તીર્થ શિવો” પ્રભુજી મોરે, અંધ બના માયા સો; ગોતે ખાઉં, ડૂબત જાઉં પર છોડું ન ઉસકો. માયા
૧૩૩૩ (રાગ : સારંગ) રક્ષાબંધન બાંધૂ તુમકો, મન કી ડોરી સે પ્રભુ મોરે; છૂટ ન જાવે, ટૂટ ન જાવે, બંધી સદા હી હે પ્રભુ મોરે. ધ્રુવ મન ન છોડે ચરણ કભી ભી, બંધા રહે ચરણોં હી સાથે; યશ અપયશ મેં રક્ષા કરના, ઘર મેં, વન મેં, હે પ્રભુ મોરે. રક્ષા નામ તેરા રસના મેં નિત હીં, સદા સર્વદા કર મેં સેવા; એક ભરોસા પડે રાખું, તેરી આસ પ્રભુજી મોરે. રક્ષા મેં ચંચલ બાલક અઘરાશિ, ક્યા મેં જાનૂ લીલા તેરી ? લીલા તુમ્હીં દિખાવન હારે, લાંબૂ માયા હે પ્રભુ મોરે. રક્ષા તીર્થ શિવો” પ્રભુ કરતારે, કષ્ટ હરણ દુખ ભંજક તુમ હો; બંધા રહે મન, બંધ રહ્યું , ચરણોં મેં હી હે પ્રભુ મોરે. રક્ષા
૧૩૩૨ (રાગ : જોગિયા) મેરે મન વિયોગ કી પીરા, હરે તૂ હી ગુરુદેવા; પ્રભુ વિરહ મેં જલતા હિરદય, શીતલ કરે તૂ હી ગુરુદેવા. ધ્રુવ આતમ હીરા ખોજન કારણ, હારા ભટક ભટક મેં; અજહૂં હાથ ન આયા કછુ ભી, મેલ મિલાએ તુ ગુરુદેવા. મેરેo. હીરા પાસ તેરે ગુરુદેવા, કૃપા કરે તો હીં મેં પાઉં; નહીં તો પટક-પટક મર જાઉં, હાથ કુછ ન હે ગુરુદેવા. મેરેo “તીર્થ શિવોમ” વિનય કર જોડે તુમ સર્વજ્ઞ અનન્તા;
કરો કૃપા તો પાઉં હીરા, શરણ તિહારી હે ગુરુદેવા. મેરેo 'જિસકે દિલ પર વો પ્રભુ નામ બસતા હૈ, ઉન મસ્તકા દેખો ઊલટા રસ્તા હૈ, વો દિનકો સોવે, સારી રાત ભર જાગે, શૂરોસે લડે, કાયરકો દેખકે ભાગે; નહીં મિલે તો માગે ભીખ મિલે તો ત્યાગે, ઐસે શાહોસે હરેક બાદશાહ માગે, અનમોલ હૈ સોદા , વો ભી ઉન્ને સસ્તા હૈ, ઉન મસ્તોકા દેખો , ઊલટા રસ્તા હૈ.
અમૃત તે ઉપદેશ ગુરૂનો, ઝેર અવિધા જાણો;
કહે પ્રીતમ પરમારથ મૂકી, સ્વારથને શીદ તાણો. ભજ રે મના
૮૧છે
૧૩૩૪ (રાગ મિશ્ર કાફી) સદગુરુ કૃપા અમોલક કીની, અપને ધામ દિયો મોહે વાસી; જહાં ગએ સે લૌટત નાહીં, આસા જગ કી નહીં નિરાસા. ધ્રુવ ધામ મેં વાસ કરને કારણ, ધ્યાની ધ્યાન લગાવેં; ગુરુકૃપા બિન મિલત હૈ નાહીં, વિરથા કરત હૈ આસા. અપનેo વેદ ઉચારે, કરે જાપ જપ, માથા રગડૅ દ્વારે; વાસા ધામ કઠિન હૈ મિલનો, હોવત જતન નિરાસા. અપને તિલક લગાવૈ, તીરથ નહાવૈ, પર ગુરુ ચરણ ન પડે; જબ લીં આશ્રય ગુરુ ન લેવેં, ક્યોં કર પાવે વાસા ? અપને ‘તીર્થ શિવો” ગુરુ જી મોરે, દાસ સદા મૈં તેરા; બાહ મેરી કો પડે રહિયો, કૃપા કા રહું પિયાસા. અપને
તુલસી ગરીબ ન છેડીએ, બુરી ગરીબ કી હાય; || મૂવે ઢોર કે ચામસે, લોહા ભસ્મ હો જાય.
૮૧૦
ભજ રે મના