________________
૨૨૦૨ (રાગ : રાગેશ્રી)
હમ અગર વીર વાણી û
શ્રદ્ધા કરે, જ્ઞાન કે દીપ જલતે ચલે જાયેંગે, ગર જલે જ્ઞાન કે દીપ હૃદયમેં તો, માર્ગ સંયમ કે ખુલતે ચલે જાયેંગે. - ધ્રુવ
।
હમને પાયા હૈ મુશ્કિલ સે યહ નર કા તન, દેવ તરસે જિસે ઐસા પાયા રતન; ગર ઇસે હમને વિષોં મેં હી ખો દિયા, ભૂલ પર અપની હમ ખુદ પછતાયેંગે. હમ૦ અબ મિલા હૈ યે જિનધર્મ જિનવરશરણ, ગુરુવર હૈ દિગમ્બર ઔર અમૃત વચન; મોહ મમતા સે થોડાભર હમ હě, માર્ગ કલ્યાણ કે ખુદ હી ખુલ જાયેંગે. હમ૦
જબ નહીં સરચી શ્રદ્ધા તો ક્યા અર્થ હૈ ? ઇસ બિના જ્ઞાન ઔર આચરણ વ્યર્થ હૈ;
હમ પુજારી બને વીતરાગીકે તો, કર્મ બંધન ભી કટતે ચલે જાયેંગે. હમ
૨૨૦૩ (રાગ : કાન્હડા)
હમ એક બને, હમ નેક બને, હમ જ્ઞાનકી જ્યોત જગાએ, હમ માનવતા ઔર પ્રેમ કરૂણા સત્યકી ધૂન લગાએ; હમ પ્રેમકી પરબ બહાએ. ધ્રુવ
સૂરજ-ચંદર નભકે તારે, હૈ દુનિયા કે સબ રખવાલે, ઉનકી તરહ હમ ચમક ચમક્ત, પંથ નિરાલા બનવાયે; હમ જ્ઞાનકી જ્યોત જગાએ. હમ પ્રેમકી રાષ્ટ્રભાવના કર્મ હમારા, માનવસર્જન ધર્મ હમારા, વિધા સંગે ધરતી ઉછંગે, અપની દુનિયા સજાએ;
હમ જ્ઞાનકી જ્યોત જગાએ. હમ પ્રેમકી
પરિવર્તન હૈ માંગ જગતકી, નવ-વિચાર હૈ જનની ઉનકી, નયી દિશાએ, નયી ઉમંગે, નયા જહાંકો બનાએ;
હમ જ્ઞાનકી જ્યોત જગાએ. હમ પ્રેમકી ગાંધી-મહાવીર-રામ-રહીમને, બુદ્ધ-ઈશુને બોયે સપને, ઈન સપનોંકો સચ કરને હમ આતમ દીપ જલાએ; હમ જ્ઞાનકી જ્યોત જગાએ. હમ પ્રેમકી જ્ઞાની જ્ઞાતા બહુ મિલે, પંડિત કવિ અનેક રામ રતા ઇન્દ્રિય જીતા, કોટિક માંહી એક
ભજ રે મના
૧૩૧૪)
૨૨૦૪ (રાગ : કેદાર)
હમકો મનકી શક્તિ દેના મન વિજય કરે; દૂસરોંકી જય સે પહલે ખુદકો જય કરે. ધ્રુવ ભેદભાવ અપને દિલસે સાફ કર સકે, દૂસરોંકી ભૂલ હો તો માફ કર સકે;
જૂઠ સે બચે રહે, સચકા દમ ભરે. દૂસરો૦ મુશ્કિલે પડે તો હમ પે ઇતના કર્મ કરે, સાથ દે તો ધર્મકા, ચલે તો ધર્મ પરે; ખુદ-પે હોંસલા રહે, બદી સે ના ડરે. દૂસરો ક્રોધભાવ અપને દિલસે સાફ કર સકે, માનભાવ અપને મનસે દૂર કર સકે; માયા સે બચે રહે, લોભ દૂર કરે. દૂસરો
રાગભાવ અપને મનસે કમ કર સકે, દ્વેષભાવ અપને દિલસે દૂર કર સકે; મોહ સે બચે રહે, ક્લેશ-કો દૂર કરે. દૂસરો
૨૨૦૫ (રાગ : માંડ)
હરિ તારી ઝાંખી ક્યાંથી થાય ?
ઝાંખી ક્યાંથી થાય ? “હું પદ” હૈયેથી ના વિસરાય. ધ્રુવ હિમ જળમાં, પ્રેમે પરોઢિયે, નદીએ નાવા જાય જી; નિર્મળ જળમાં નાહ્યા ઘણું પણ, મનના મેલ ના જાય. હરિત દીન દયાની વાત બહુ કરતો ને, તીરથ યાત્રાએ જાય જી; તીર્થ સ્વરૂપ માબાપોની આંખોએ, અહર્નિશ આંસુ જાય. હરિ ઉપર રૂડો, ભીતર બૂરો, બહાર ડોળ દેખાય જી; દીન દયાળું અંતરયામી, છેતર્યા છેતરાય. હરિ કાવાદાવા કપટ ત્યાગી, હરિ શરણમાં જાય જી; માતા - પિતા - ગુરૂ આશિષમાં, હરિ તારી ઝાંખી જરૂરથી થાય. હરિ મંડલ બૈઠકર, ચંદ્ર બડાઈ પાય ઉદય ભયા જબ સૂર્યકા, સબ તારા છુપ જાય.
ના
તારા
૧૩૧૫
ભજ રે મના