________________
૨૧૫૭ (રાગ : મારવા) વીર પ્રભુ કા હૈ કહના, રાગ મેં જીવ તૂ મત ફ્લના. ધ્રુવ જીવ અનાદિ સે લતા હૈ, દૃષ્ટિ પર મેં ધરતા હૈ, અબ ન યહ ગલતી કરના, રાગ મેં જીવે તુ મત ક્સના. વીર દેહ મંદિર મેં દેવ હૈ તૂ, નિજ પ્રભુ કો પહચાન લે; પ્રભુતા કા આદર કરના, રાગ મેં જીવ તૂ મત ફેંક્સના. વીર તૂ તો ગુનોં કા રત્નાકર, પૂર્ણાનંદ મહાપ્રભુ હૈ; નિજ મેં હી દૃષ્ટિ ધરના, રાગ મેં જીવ તૂ મત ક્સના. વીર ગુણ-પર્યાય કા ભેદ ન કર, શાશ્વત ધ્રુવ મેં દૃષ્ટિ ધર; મોક્ષપુરી મેં હી ચલના , રાગ મેં જીવ તુ મત ક્સના. વીર સ્વરુપ નગર કા વાસી હૈ, સિદ્ધોં કા પ્રત્યાશી હૈ; નિજ પ્રભુ કા સ્વાગત કરના, રાગ મેં જીવ તુ મત ક્સના. વીર
૨૧૫૯ (રાગ : ભૈરવ) વો કાલા એક બાંસુરી વાલા, સુધિ બિસરા ગયો મોરી રે; માખન ચોર હૈ, નંદ કિશોર વો, કરિ ગયો મન કી ચોરી રે. ધ્રુવ. પનઘટ પે મોરી બહિયાં મરોડી, મેં બોલી તો મોરી મટકી ફોડી; પૈયા પરુ કરુ વિનતીમેં પર, માને ના એકો વો મોરી રે. સુધિo છુપ ગયો ફ્રિ એક તાન સુનાકર, કહાં ગયો ? એક બાણ ચલા; ગોકુલ ટુંઢી ને મથુરા ટૂંટી, કોઈ નગરિયા ના છોડી રે. સુધિo
૨૧૫૮ (રાગ : બહાર) વીર પ્રભુ તુજ દર્શનથી, પાપ ગયાં મુજ આતમથી. ધ્રુવ પુણ્ય પરિણતિ જો જાગી, જગપતિ જિન તુજ રઢ લાગી;
દૂર ન કર પ્રભુ તનમનથી, વીર ગુણ સમૂહથી તું ભરિયો, હું છું અવગુણનો દરિયો;
| દોષ ટાળ મુજ આતમથી. વીર તું શું ? મુજને નહીં તારે, હું છું શું ? તુજને ભારે;
જશ લેને શિવ દઈ જગથી. વીર. ગૌતમ નીતિ ગુણ બોલે, દાની નહીં કોઈ તુજ તોલે;
કર પ્રસન્ન ઈ શિવવરથી. વીર
૨૧૬૦ (રાગ : કાફી) શ્યામ તુજે મિલને કા, સત્સંગ એક બહાના હૈ, મિલ જાયે સાવરીયાં, મેરા દિલતો દીવાના હૈ. ધ્રુવ કહાં કહાં ઢંઢે તુજે, કહાં કહાં પાઊ તુજે; ભક્તો કે હૃદયો મે, મેરે શ્યામકા ઠીકાના હૈ. મિલ૦ ગોકુલ મેં ટુંઢા તુજે, મથુરા મે પાયા હૈ; વૃંદાવન કી ગલીયો મે, મેરે શ્યામકા ઠીકાના હૈ. મિલ૦ તુહી મેરે માત-પિતા, તુ હી મેરે મીત સખા; દુનિયાવાલે ક્યા જાને ? મેરા નાતા પુરાના હૈ. મિલo મૈયા પુકાર રહીં, આ મેરે બનવારી; માખન ચુરા જાના, મેરા આંગન સુના હૈ. મિલ૦ કૌરવોને ખોયા તુજે, પાંડવોને પાયા હૈ;
અર્જુન કે રથ પર, મેરે શ્યામકા ઠીકાના હૈ. મિલ૦ ઝણણણણણ ઝણણ ખણણ પદ ઝાંઝર, ગોમ ધણણ ગણણણ ગયણે, તણણણ બજ તંત ઠણણ ટંકારવ, રણણણ સુર ઘણણણ રયણે; બહ કહ અતિ ત્રણણ ધ્રણણે બજ માંસા, ભ્રમણ ભ્રમરવત રમણ ભમે, ઘણ રવ પટ ર ઘરર પદ ઘૂઘર, રંગ ભર સુંદર સામ રમે જી...
દયા, ગરીબી, બંદગી, સમતા, શીલ, સ્વભાવ | એ તે લક્ષન સાધકે, કહે કબીર સદ્ભાવ ૧૨૧.
ભજ રે મના
બંધેસે બંધા મિલા, છૂટે કૌન ઉપાય ? સંગત કર નિબંધકી, પલમેં દેય છુડાય |
૧૨૯૦
ભજ રે મના