Bhaj Re Mana Part 02

SR No.: 009145
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 363
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 311

બિના રંગાયે મેં તો ઘર નાહીં જાઉંગી; બીત હી જાયે ચાહે સારી ઉમરિયા. શ્યામ લાલ ના રંગાઉ મેં તો હરી ના રંગાઉં; અપને હી રંગમેં રંગ દે ચુનરિયા. શ્યામ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધર નાગર; શ્યામ ચરણનમેં લાગી નજરિયા. શ્યામ
સાખી યા અનુરાગી ચિત્તકી, ગતિ સમુઝે નહીં કોય; જ્યો જ્યે બૂડે ‘આપ’ રંગ, ત્યાં ત્યાં ઉજ્જવલ હોય.
૨૧૪૬ (રાગ : પ્રભાત) બહષભ જિનરાજ મુજ આજ દિન અતિ ભલો, ગુણનીલો જેણે તું નયણ દીઠો; દુ:ખ ટળ્યાં સુખ મિલ્યાં સ્વામી !તું નિરખતાં, સુકૃત સંચય હુવો પાપ “નીઠો. બદષભo કલાશાખી ળ્યો કામઘટ મુજ મલ્યો, આંગણે અમિયનો મેહ વૂઠો; મુજ મહીરાણ મહીંભાણ તુજ દર્શને , ક્ષય ગયો કુમતિ અંધાર જૂઠો. બદષભ૦
વણ નર કનકમણિ છોડી તૃણ સંગ્રહે ? કવણ કુંજર તજી ૧૧કરહ લેવે ? કવણ બેસે તજી લ્પતરુ બાવળે ? તુજ તજી અવર સુર કોણ સેવે ? ઋષભ૦ એક મુજ ટેક સુવિવેક સાહેબ સદા, તુજ વિના દેવ "દુજો ન લઈહું; તુજ વચન-રાગ સુખ સાગરે ઝીલતો, કર્મભરથ ભ્રમ થકી હું ન બીહું. બ8ષભ૦ કોડી છે દાસ વિભુ ! તાહરે ભલભલા, માહરે દેવ તું એક પ્યારો ; પતિતપાવન સમો જગત ઉદ્ધારકર, મહિર કરી મોહિ ભવજલધિ તારો. બદષભo મુક્તિથી અધિક તુજ ભક્તિ મુજ મન વસી, જેહશું સબળ પ્રતિબંધ લાગ્યો; ચમકપાષાણN૬ જિમ લોહને ખેંચશે, મુક્તિને સહજ તુજ ભક્તિરાગો. બાષભ૦ ધન્ય તે કાય જેણિ" પાય તુજ પ્રણમીએ, તુજ મૈથુસ્સે જેહ ધન્ય ! ધન્ય ! જિહા; ધન્ય ! તે હૃદય જિણે તુજ સદા સમરીએ , ધન્ય ! તે રાત ને ધન્ય ! “દિહો, બદષભo
&િ (૧) નાઠાં, નાશ થયાં, (૨) પવૃક્ષ, (3) ઈછિત ફળ દેનાર દિવ્ય ઘડો,
(૪) અમૃતની વર્ષા થઈ, (૫) રાજા, (૬) સૂર્ય, (૭) નાશ પામ્યો , (૮) કયો, (૯) પારસમણિ, (૧૦) હાથી, (૧૧) ઊંટ, (૧૨) બીજો , (૧૩) ઈચ્છું, માનું , (૧૪) કર્મરૂપી ભર ઉનાળાની ગરમીથી , ( ૧૫ ) મહેર, કરુણા , કૃપા , ( ૧૬ ) મને , (૧૭) સંસારસમુદ્ર, (૧૮) સંબંધ, (૧૯) લોહચુંબક, (૨૦) લોઢાને , ( ૨૧) જેનાથી , (૨૨) સ્તવે, વખાણે, ( ૨૩) જીભ , (૨૪) દિવસ.
૨૧૪૮ (રાગ : ચલતી) રૂદિયું રૂવે ને હૈયું હીબકાં ભરે, મારૂં રૂદિયું રૂવે ને હૈયું હીબકાં ભરે. ધ્રુવ પાપનો જાગ્યો પોરો, હરિ નવ આવે ઓરો;
અણમીંચી આંખે, આંસુ-ધારા સરે, મારૂં ઘાંટો થયો છે ઘેરો, બાપુ ! બન્યો શું વ્હેરો ?
વિનતિ વ્હાલીડા કાને કેમ ના ધરે ? મારૂં છોરૂ કછોરૂ થાયે, માવતર નવ અકળાયે;
કીધા અપરાધો પળમાં માફ કરે. મારૂં શરણું શામળિયા ! લાધ્યું, ચરણોમાં ચિત્તને સાંધ્યું;
ચિંતા શી મારે ? નૌકા ડૂબે કે તરે, મારૂંo ઘેરાયો ગોવિંદ ! આજે, જો જે બિરદ ના લાજે;
હાર્યા હૈયામાં હિંમત હરિ ! તું ભરે. મારૂં તારે આધારે જીવું, પછી મારે શાનું વ્હીવું ?
ખેલ ખેલ્યા છે ખરાખરીના ખરે. મારૂં ઝાંખીને કાજે ઝૂરૂં, જીવન લાગ્યું છે. બૂરું;
હિમાળાં હૈયાં હિમ ક્યારે નિઝરે ? મારૂં
ધ્રુવ
૨૧૪૭ (રાગ : ભૈરવી મિશ્ર) રંગ દે ચુનરિયા (૨), શ્યામ પિયા મોરી રંગ દે. ઐસી રંગ દે કે રંગ નાહીં છૂટે; ધોબીયા ધોયે રે ચાહે સારી ઉમરિયા, શ્યામ,
રાઈ બાંટા બીસવાં, ફિર બીસનકા બીસ
ઐસા મનુવા જો કરે, તાહિ મિલે જગદીશ. ભજ રે મના
૧૨૮
માલા પહેરે કૌન ગુન, મનકી દુબિધા ન જાય મનમાલા કર રાખિયે, હરિ ચરનન ચિત લાય.
ભજ રે મના