________________
૨૧૩૦ (રાગ : બ્રિદ્રાવની)
મેં વૈભવ પાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં.
દર્શન જ્ઞાન અનંત લખાયા, વીર્ય અનન્ત સુ પાયા, સુખસાગર મેં એસા દેખા, ઔર ન છોર દિખાયા;
મન હર્ષાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં. મેં૦ અરસ અરૂપી અસ્પર્શી, વિજ્ઞાનધનમ્ સુખકારા, ટંકોત્કીર્ણ પરમ ધ્રુવ શાશ્વત્, મૈં જ્ઞાયક અવિકારા; શ્રદ્ધા લાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં. મેં તીન લોકકા વૈભવ મુઝકો, ફીકા આજ દિખાવે, અગુરૂલઘુ પ્રભુતા નિજ નિરખી, ઔર ન કછુ સુહાવે;
મોહ પલાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં. મેં બન્ધ-મુક્તિકા નહીં વિકલ્પ, નિર્બન્ધ સ્વરૂપ ત્રિકાલા, નિજ સ્વરૂપ કે આશ્રયસે હી, સ્વયં કટે ભવ જાલા;
ધ્રુવદૃષ્ટિ લખાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં, મેં જાગે નાથ પુરૂષાર્થ સુ અનુપમ, નિજમેં હી રમ જાઊં, આધિ વ્યાધિ ઉપાધિરહિત મૈં, પરમ સમાધિ પાઊં;
નિજરૂપ સુહાયા રે, નિજ શુદ્ધાતમ સારમેં, મેં
૨૧૩૧ (રાગ : કલાવતી)
મૈલી ચાદર ઓઢ કે કૈસે ? દ્વાર તુમ્હારે મેં આવું; હે પાવન પરમેશ્વર મેરે, મનહી મન શરમાવું. ધ્રુવ તુમને મુજકો જગમેં ભેજા નિર્મલ દેકર કાયા, આ કરકે સંસારમેં મૈને ઇસકો દાગ લગાયા; જન્મ જન્મ કી મૈલી ચાદર, કૈસે ? દાગ છુપાઉં. મૈલી નિર્મલ વાણી પાકર તુજસે, નામ ન તેરા ગાયા, આંખે મંદ કર હે પરમેશ્વર, કભી ન તુજકો ધ્યાયા; મનવીણાકી તારે ટુટી, અબ ક્યા ગીત સુનાઉં. મૈલી
ભજ રે મના
ધ્રુવ
દેહી નિરંતર દેહરા, તામે પરતછ દેવ રામ નામ સુમરન કરો, કહા પત્થરકી સેવ ?
૧૨૦૬૬
નેક કમાઈ કી ન કોઈ, જગસે પ્રીતી જોડી, જોડ કે નાતે ઇસ દુનિયા સે, તુમ સંગ પ્રીતિ તોડી; કરમ ગઠરીયા સરપે બાંધે, પગ ભી ચલ નહીં પાઉં. મૈલી ઈસ નશ્વર સંસારમેં મૈને, મહલ પે મહલ બનાયા, ઐસે ધનસે ભરે ખજાને, અન્ત મેં કામ ન આયા; જગી માયા જગમેં છુટી, અબ રો રો પછતાઉં. મૈલી૦ ઈન ઔરોં સે ચલકર તેરે મંદિર કી ન આયા, જહાં જહાં હો પુજા તેરી, કહીં ન સરકો ઝુકાયા;
હે હરિહર મેં હારકે આયા, અબ ક્યા ? હાર ચઢાઉં. મૈલી૦
૨૧૩૨ (રાગ : હિંદોલ)
મોરી લાગી લગન તોસે ગીરધારી; તોરી સાંવરી સૂરત પર બલિહારી.
ધ્રુવ
કૈસે મનકી વ્યથા સુનાઉં, કૈસે દિલ અપના દિખલાવું ? તન મન તૂં હૈ, જીવન તૂ હૈ, જીવન દે દો ગિરિધારી; ગિરિધારી મોરે રસિક બિહારી. મોરી
રંગ રસિયા આવો મધુવનમેં, પ્યાર ભરા બાકી ચિંતવનમેં, બંસી બજાદો, સાજ મિલાદો, જ્યોતિ જલાદો ગિરિધારી; ગિરિધારી મોરે બાંકે બિહારી. મોરી
મોર પંખકા મુકુટ નિરાલા, ગલ સોહે બૈજન્તી માલા, સંગમેં રાધા પ્રેમ અગાધા, ઝલક દિખાદો ગિરિધારી; ગિરિધારી મોરે, કુંજ બિહારી. મોરી
જબસે નામ લિયા હરિ તેરા, છોડ દિયા સબ તેરા મેરા, અખિયાં આતુર, મન પ્રેમાતુર દર્શન દે દે ગિરધારી; ગિરિધારી ગો-વર્ધનધારી. મોરી
સુદ્ધિ બિન સુમરન નહિ, ભાવ બિન ભજન ન હોય પારસ બિચ પરદા રહા, ક્યાં લોહ કંચન હોય ? ૧૨૦૦
ભજ રે મના