________________
૨૧૨૨ (રાગ : પ્રભાત ભૈરવ) મેરે પ્રભુ તું મુજકો બતા, તેરે સિવા મેં ક્યાં કરું ? તેરી શરણ કો છોડ કર, જગકી શરણ કો ક્યાં કરું ? ધ્રુવ ચંદ્રમા બનકે આપહી, તારોમેં ઝગમગા રહે, તેરી ચમક કે સામને, દીપક જલા કે ક્યા કરું ? મેરે કલિયમેં બસ રહે હો તુમ, ફ્લોમેં હસ રહે હો તુમ, મેરે મનમેં હો બસે, મંદિરમેં જાકે ક્યાં કરું ? મેરે બનકે ભ્રમરમેં આપહી, ફ્લોમેં ગુનગુના રહે, સુંદર સંગીત કે સામને, કીર્તન સૂના કે ક્યા કરું ? મેરેo
૨૧૨૪ (રાગ : શુદ્ધકલ્યાણ) મેરે મનમંદિરમેં હે પ્રભુજી, મનમંદિરમેં હૈ ગુરુજી,
ઝગમગ જ્યોત જગાઓ (૨); અંધિયારેમેં ભટક રહા હું (૨) અબ તો રાહ દિખાવો,
ઝગમગ જયોત જલાઓ. ધ્રુવ દુઃખસે મેરી ભીગી પલકે, દર્દ કી મારી પલ પલ છલકે (૨); ખુશિયોકા સાગર ઇન આંખોમેં (૨) લહેર લહેર લહેરાવો. ઝગમગo દેખ રહી નિત અજબ તમાસા, પલ આશા અને નિરાશા (૨); ઐસી આંખ મિચોલીસે અબ (૨) મુજકો મત બહેલાવો. ઝગમગo ઐસા વર દો, ઐસા કર દો, પ્યારકા રસ હિરદયમેં ભરદો (૨); તન મનકા સબ દુ:ખ મિટ જાયે (૨) ઐસા ગીત સુનાવો. ઝગમગo
૨૧૨૩ (રાગ : દેશ) મેરે મનમંદિરમેં આન , પધારો મહાવીર ભગવાન. ધ્રુવ ભગવન તુમ આનંદ સરોવર, રૂપ તુમ્હારા મહા મનોહર; નિશદિન રહે તુમ્હારા ધ્યાન (3). મેરે મનમંદિરમેં સુર કિન્નર ગણધર ગુણ ગાતે, યોગી તેરા ધ્યાન લગાતે, ગાતે સબ તેરા યશ ગાન (૩). મેરે મનમંદિરમેo જો તેરી શરણાગત આયા, તુને ઉસકો પાર લગાયા, તુમ હો દયાનિધિ ભગવાન (3), મેરે મનમંદિરમુંo આયે હૈ હમ શરણ તિહારી, પૂજાકો સ્વીકાર હમારી, કીજૈ હમકો આપ સમાન. (૩). મેરે મનમંદિરમેં, રોમ રોમ પર તેજ તુમ્હારા , ભૂ-મંડલ તુમસે ઉજિયારા, રવિ શશિ તુમસે જ્યોર્તિમાન (૩). મેરે મનમંદિરમેં
૨૧૨૫ (રાગ : નટબિહાગ) મેરે સદ્ગુરુ દીનદયાલ, કાગ સે હંસ બનાતે હૈ, મેરે સદ્ગુરુ દીનદયાલ , કે સોયા મનુવા જગાતે હૈં. ધ્રુવ અજબ હૈ સંતો કા દરબાર, જહાં હૈ ભક્તિ કા ભંડાર; શબ્દ અનમોલ સુનાતે હૈ, કી મનકા ભરમ મિટાતે હૈં. મેરેo ગુરુજી સકા દેતે જ્ઞાન , જીવકા ઈશ સે લગતા ધ્યાન ; વો અમરત ખૂબ પિલાતે હૈં, કી મનકી પ્યાસ બુઝાતે હૈં. મેરેo તુમ કરલો ગુરુકા ધ્યાન, સહજ પરકાશ હો જાયે જ્ઞાન;
વો અપના જ્ઞાન લુટાતે હૈં, કિ ભવસે પાર લગાતે હૈં. મેરેo જલકો સનેહી મીન, બિછુરત તર્જ પ્રાન, મનિ બિનુ અહિ જૈસે જીવત ન લહિયે, સ્વાતિ બિંદુકો સનેહી, પ્રગટ જગતમાંહિ, એક સીપ દૂસરો, યુ ચાતકહુ કહિયે; રવિકો સનેહી પુનિ, કમલ સરોવરમેં, શશિકો સનેહી હૂ ચકોર જૈસે રહિયે, તૈયેહી સુંદર એક, પ્રભૂસું સનેહ ોર, ઔર કછુ દેખિ કાહૂ, વીર નહિ લહિયે.
આરે પારે જો રહા, ઝીના પીસે સોય ખૂટ પકડકે જો રહે, પીસ શકે ન કોય.
કાલ હમારે સંહ રહે, કૈસી જતનકી આસ ? | દિન દસ રામ સંભાર લે, જબ લગ પિંજર પાસા
ભજ રે મના
ભજ રે મના
૧૨૨