________________
૨૧૧૧ (રાગ : જંગલા)
મુઝે મિલા અનોખા પ્યાર, ગુરુ કે ચરણોં મેં; મુઝે મિલા અનોખા પ્યાર, બ્રજ કી ગલિયોં મેં. ધ્રુવ
કૈસે બતાઉ ક્યા ક્યા ગુજરી ? જબ નૈના હો ગઇ ચાર. બ્રજ કી જમુના તટ જલ ભરન ગઈ થી, મુઝે મિલ ગયા નન્દકુમાર, બ્રજ કી ચુપકે સે મેરે સામને આકે, મેરા ધૂંઘટ દિયા ઉતાર. બ્રજ કી મુઝે દેખ કે નૈના નચા કે, મોહે મારી પ્રેમ કટાર. બ્રજ કી જનમ જનમ સે ઢૂંઢ રહી થી, મુઝે મિલ ગયા નન્દ કા લાલ. બ્રજ કી ઉસ દિન મૈને ક્યા ક્યા પાયા, કોઈ ભી સમઝ નહિં પાયા;
મેરા બસા નયા સંસાર. બ્રજ કી
૨૧૧૨ (રાગ : દરબારી)
મુઝે લગી (૩) શ્યામ સંગ પ્રીત, કી દુનિયા ક્યા જાને ? ક્યા જાને ભઈ ક્યા જાને હો, ક્યા જાને ભઈ ક્યા જાને હો ? મુઝે મિલ ગયા (૨) મનકા મીત, કી દુનિયા ક્યા જાને ? ધ્રુવ છબી દેખી મેરે શ્યામકી જબસે, હુઈ બાવરી મૈં તો તબસે, બાંધી પ્રેમકી ડોર પ્રભુસે, નાતા તોડા મૈંને જગસે;
યે કૈસી પાગલ પ્રીત ? કી
ભૂલ ગઈ કહી આનાજાના, જગત લગે સારા બેગાના, ઓમ્ ઓકી ધૂન હી લગાના, શ્યામ નામ કે રંગમેં રંગાના;
મેં તો રંગી શ્યામ કે રંગ. કી
પ્રેમકી ભાષા હૈ યે નિરાલી, કોઈ ક્યાં સમજે બાત સુહાલી ? મેરે ઔર પ્રિયતમકી બાતે, ક્યાં સમજે કોઈ ક્યા જાને ?
અબ હો ગઈ પ્રભુજીસે પ્રીત. કી
ભજ રે મના
માયા માયા સબ
કહે, પણ ઓલખે ન કોય
જો મનસે ના ઊતરે, માયા કહિયે સોય
૧૨૬૬
૨૧૧૩ (રાગ : કવ્વાલી)
મુઝે રાસ આ ગયા હૈ, તેરે દર પે સર ઝુકાના;
સે
તુઝે મિલ ગયા પૂજારી, મુજે મિલ ગયા ઠિકાના. ધ્રુવ મુદ્દતસે આરઝુથી, મિલે ઐસા કોઈ રહબર; જીનકી કૃપા સે છૂટે, મેરા જગમેં આનાજાના. મુઝે કર મુજ પે ઐસી કૃપા, ઓ મેરે પૂજ્ય પ્રભુવર; કરતા રહુ મેં દર્શન, જબ તક હો આબોદાના. મુઝે મેરી જિંદગી કી નૈયા, મજધાર મેં ફસી હૈ; તેરે હવાલે કર દી ડૂબે યા પાર લાના. મુઝે તકદીર કા હૂ મારા, તેરે દર પે આ ગયા હું; ચરણોસે અબ પ્રભુજી, મુજકો ન અબ ઉઠાના. મુઝે
૨૧૧૪ (રાગ : મેધ)
મૈં પલ છિન, કલ નહિં પાઉં, મોહન અબ આન મિલો;
મેં પલ બિન, પલ ન રહાઉં, મોહન અબ આન મિલો. ધ્રુવ દિવસ ન ચૈન, નીંદ નહિં રતિયાઁ, કાસે કહૂઁ મેરે મન કી બતિયાઁ; મૈં પલ પલ તુમ્હેં બુલાઉં, મોહન અબ આન મિલો. મેં
તુમ બિન મેરે ઔર ન કોઈ, લોક લાજ તેરે હિત ખોઈ; મૈં કૈસે તુઝે રિઝાઉં ? મોહન અબ આન મિલો. મેં *સુવન માલા પ્રેમ સે પોઈ, યે પહિરે મેરે હૈં જોઈ;
મૈં થમ થમ નીર બહાઉં, મોહન અબ આન મિલો. મેં
હે મેરે પ્રિયતમ પ્રાણેશ્વર, હે મેરે જીવન હૃદયેશ્વર;
મૈં રોય રોય મર જાઉં, મોહન અબ આન મિલો. મેં જલ્દી આઓ મોહન પ્યારે, દેર ન લાઓ નન્દ દુલારે;
મેં તુબ બિન પ્રાણ ગવાઉં, મોહન અબ આન મિલો. મેં
માન દિયો મન હરખિયો, અપમાને તન છીન કહે કબીર તબ જાનિયે, માયામેં લૌલીન
૧૨૬૦
ભજ રે મના