________________
૨૦૦૮ (રાગ : ભૈરવી)
તેરે મનમેં રામ, તનમેં રામ, રોમ રોમમેં રામ રે; રામ સુમિર લે ધ્યાન લગા લે, છોડ જગતકે કામ રે, બોલો રામ, બોલો રામ, બોલો રામ રામ રામ. ધ્રુવ માયામેં तू ઉલઝા ઉલઝા, દર દર ધૂલ ઉડાયે, અબ કરતા ક્યું ? મન ભારી જબ, માયા સાથ છુડાયે; દિન તો બીતા દોડ ધૂપમેં, ઢલ જાયે ના શામ રે. બોલો તનકે ભીતર પાંચ લૂંટેરે, ડાલ રહે હૈં ડેરા,
કામ ક્રોધ મદ લોભ મોહને, તુઝકો ઐસા ઘેરા; ભૂલ ગયા તૂ રામ રટન, ભૂલા પૂજાકા કામ રે. બોલો૦ બચપન બીતા ખેલખેલમેં, મરી જવાની સોયા,
દેખ બુઢાપા સોચે અબ તૂ, ક્યા પાયા ? ક્યા ખોયા ? દેર નહીં હૈ અબ ભી બંદે, લે લે ઉસકા નામ રે. બોલો
૨૦૦૯ (રાગ : ભૈરવ)
ધ્રુવ
તેરે મંદિરકા હું દીપક જલ રહા, આગ જીવનમેં મેં ભર કર ચલ રહા. ક્યા તુ મેરે દરદસે અનજાન હૈ ? તેરી મેરી ક્યા નઈ પહેચાન હૈ ? જો બિના પાની બતાસા ગલ રહા, આગ જીવનમેં મેં ભરકર ચલ રહા. તેરે એક ઝલક મુઝકો બતા દે સાંવરે, મુજકો લે ચલ તું કદંબકી છાંવ રે; ઓહો છલિયા તું મુઝે ક્યું છલ રહા? આગ જીવનમેં મેં ભર કર ચલ રહા. તેરે૦ મેં તો કિસમત બાંસુરીકી વાંછના, એક ધૂન ઔર તરહ સે નાચના; આંખસે જમના કા પાની ઢલ રહા, આગ જીવનમેં મેં ભર કર ચલ રહા. તેરે
ભજ રે મના
જહાં કામ તહાં રામ નહિં, રામ નહીં તહાં કામ દોનો એકક્ત ક્યોં રહે, કામ રામ એક ઠામ ?
૧૨૧૨
૨૦૧૦ (રાગ : વસંતમુખારી)
તોડકે બંધન સારે જગકે, ચલ ગુરૂ શરણકી ઓર, મનવા ! ધ્રુવ યે જીવન હૈ રેન અંધેરી, યે કાયા હૈ રાખકી ઢેરી; તૂટે સાંસકી ડોર, મનવા
જો તુઝકો પ્રાણોંસે પ્યારા, તૂટંગા તનકા એકતારા; નહીં મિલેંગી બોલ. મનવા જીવન હૈ એક બહેતી ધારા, ઈસકા મિલતા નહીં કિનારા; ઈસકા ઔર ન છોર. મનવા
કહીં નહીં મિલતા ઉજિયારા, પગ પગ પર કૈલા અંધિયારા;
જગ હૈ બડા કઠોર, મનવા
૨૦૧૧ (રાગ : દરબારી કાન્હડા)
તોરા મન દર્પન કહલાયે !
ભલે બુરે સારે કમ્યૂકો, દેખે ઔર દિખાયે. ધ્રુવ
મનહીં દેવતા, મનહીં ઈશ્વર, મનસે બડા ન કોય, મન ઉજિયારા જબ જબ તે, જગ ઉજિયારા હોય; ઈસ ઉજલે દર્પન પર પ્રાણી, ઘૂલ ન જમને પાય. તોરા
સુખ કી કલિયા, દુ:ખકે કાંટે, મન સબકા આધાર, મનસે કોઈ બાત છુપે ન, મન કે નૈન હજાર; જગસે ચાહે ભાગ લે કોઈ, મનસે ભાગ ન પાય. તોરા૦
તન કી દૌલત ઢલતી છાયા, મનકા ધન અનમોલ, તન કે કારણ મનકે ધન કો, મત માટી મેં રોલ;
મનકી કદર ભુલાને વાલા, હીરા જનમ ગંવાયે. તોરા
હિરદા ભીતર આરસી, મુખ દેખા નહિં જાય મુખ તો તબ હી દેખિયે, મનકી દુબિધા જાય ૧૨૧૩
ભજ રે મના