________________
માયા કે ઓલે, જબ ધ્યાન ડોલે, ચરણોં મેં અપને લગાના, હમમેં ક્યા શક્તિ, કર પાએ ભક્તિ, યે પ્રીત તુમ ખુદ નિભાના; ભક્તિ કા સિખા મુઝે ઢંગ, તુ ઐસા રંગ ચઢા દાતા. કરૂ૦ જીવન હમારા સારે કા સારા, સતગુરુ કે ચરણોં મેં બીતે, પ્રીતમ કે દ્વારે મન પાપી હારે, સતગુરુ કા ઉપદેશ જીતે; તેરે ભક્તોં કી યે હૈ ઉમંગ, તૂ ઐસા રંગ ચઢા દાતા. કરૂ૦
૧૯૨૫ (રાગ : કવ્વાલી)
કહાઁ-કહાઁ તક ભટક યુકે હો ? કૌન-કૌન સે ગાઁવ મેં ? અબ તો આકર બૈઠો ‘ભાઈ’ રત્નત્રય કી નાવ મેં. ધ્રુવ નૌં કી સુધિ ભૂલ ગયે ક્યા? જહાઁ ન સુખ કા નામ થા, મારકાટ મેં ઉમર બિતાઈ, પલ ભર નહીં વિરામ થા, ભૂખ પ્યાસ ક્રી વિકટ વેદના સે ફિરતા બૌરાયા થા; ઇસી તરહ સે તડફ તડફ કર અપના પ્રાણ ગૈવાયા થા, ચલ કુમાર્ગ પર ડાલ રહે ફિર વહી બેડિયાઁ પાઁવ મેં. કહાં એક શ્વાંસ મેં અઠ-દસ વિરિયાઁ જન્મા મરા નિગોદ મેં, ભૂલ ગયે વો સારી ખબરે ઇસ આમોદ પ્રમોદ મેં, છેદન-ભેદન ભૂખ-પ્યાસ દુખ તિર્યંચગતિ મેં પાયે; અન્ત સમય સ્વર્ગોં મેં રોયે સુખ ન અભી ભોગ પાયે, જહાઁ મોક્ષ કા માર્ગ સુલભ હૈ અબ આયે ઉસ ઠાઁવ મેં. કહાં
મગર યહાઁ ભી ચલા રહે ફિ ઢર્રા વહી પુરાના હૈ, પર કો અપના માન રહે હો વહ નિજ કો વિસરાના હૈ, ધન દૌલત ઔર ઠાઠ બાટ સબ યહીં પડે રહ જાયેંગે, દો ક્ષણ મેં સબ છૂટ જાયેંગે, જબ જમરાજા આયેંગે, ફિર યે અવસર નહીં મિલેગા જો ચૂકે ઇસ દાંવ મેં. કહાં
ભજ રે મના
માલા તો કરમેં ફિરે, ફરે જીભ મુખ માંય; મનવો તો ચહું દિશિ ફરે, ઐસો સુમરન નાંય.
૧૧૬૮૦
૧૯૨૬ (રાગ : તિલકકામોદ)
કહાં જાકે ? છૂપા ચિત્તચોર, રાધા તેરી માલા જપે (૨); કહાં ઢૂંઢે ? ગયા કિસ ઔર ? રાધા તેરી માલા જપે (૨). ધાની ચૂનરીયામેં યમુના કિનારે, કબસે ખડી તેરા રસ્તા નિહારે (૨) ઓ તેરે સંગ બાંધી જીવન કી દોર (૨) રાધા તેરી... (૨) ... કહાં બેચેન હૈ મન કુછ બોલને કો (૨) બંસીકી તાનોપે તન ડોલનેકો (૨) ઓ જૈસે મધુબનમેં નાચે મોર (૨) રાધા તેરી.. (૨) કહાં મટકી ન ફોડી, રસ્તા ન રોકા, રાધાને ખાયા હૈ આજ ઘોખા (૨) ઓ તેરા મન હૈ બડા હી કઠોર (૨) રાધા તેરી... (૨) કહાં
રાધા કે સુંદર સપને સુહાને, જગ સારા જાને, તૂહી ન જાને (૨) ઓ મચા ગોકુલકી ગલિયોંમેં શોર (૨) રાધા તેરી.. (૨) ... કહાં
૧૯૨૭ (રાગ : મિશ્રીલ)
કહાના ! કહાના ! આન પડી મેં તેરે દ્વાર; મોહે ચાકર સમજ નિહાર...કહાના૦
તૂ જિસે ચાહે ઐસી નહીં મેં, હાઁ તેરી રાધા જૈસી નહીં મેં; ફિર ભી હું કૈસી ? કૈસી નહિ મેં ?... કૃષ્ણા,
મોહે દેખલે તો એક બાર..કહાના
બુંદ હી બુંદ મેં, પ્યાર કી ચૂન કર, પ્યાસી રહી પર લાઈ હું ગિરધર;
ટૂટ હી જાયે આસ કી ગાંગર... મોહના,
ઐસી કાંકરિયા નહીં માર... કહાના માટી કરો યા વરન બનાલો, તનકો મેરે ચરનોસે લગાલો; મૂરલી સમજ હાર્થોમેં ઉઠાલો... સોચો ના,
કછુ અબ હે કૃષ્ણ મુરાર...કહાના
સુમરન એસો કીજિયે, ખરે નિશાને ચોટ; સુમરન એસા કીજિયે, જિહવા હલે ન હોઠ. ૧૧૬૦
||
ભજ રે મના