________________
૧૭૫૪ (રાગ : ભૂપ) દિનરાત મેરે સ્વામી, ભાવના યે ભાઉં; દેહાન્ત કે સમય મેં, તુમકો ને ભૂલ જાઉં, ધ્રુવ શત્રુ અગર કોઈ હો, સંતુષ્ટ ઉનકો કર દૂ સમતાકા ભાવ ધર કર, સબસે ક્ષમા કરાઉં. દિનરાતo ત્યાગું આહાર પાની, ઔષધ વિચાર અવસર; ટે નિયમ ન કોઈ, દ્રઢતા હૃદયસે લાઉં, દિનરાતo જાગે નહીં કપાયે, નહીં વેદના સતાવે; તુમસે હી લ લગી હો, દુર્ગાન કો ભગાઉ, દિનરાતo આતમ સ્વરૂપ અથવા આરાધના વિચારૂં; અરિહને સિદ્ધ સાધૂ રટના યહી લગાઉં, દિનરાતo ધર્માત્મા નિકટ હો, ચર્ચા ધરમ સુનાયે; વો સાવધાન રખેં, ગાર્લિ ન હોને પાઉં. દિનરાતo જીનેકી હો ન વાંછા, મરને કી હો ન ખ્વાહીશ; પરિવાર મિત્ર જન સે, મેં મોહ કો હટાઉં, દિનરાતo ભોગે જો ભોગ પહેલે ઉનકા ન હોવે સુમરન ; મેં રાજ્ય સંપદા યા પદ ઈન્દ્રકા ન ચાહું. દિનરાતo રત્નત્રયકા પાલન, હો અંતર્મે સમાધિ; ‘શિવરામ’ પ્રાર્થના યહ જીવન સક્લ બનાઉં. દિનરાતo
વહ ચક્રવર્તી પદ ભોગ કરૈ, પર ભોગમેં લીન નહી હોત; વહ જલમેં કમલકી ભાંતિ સદા, ઘરબાર બસાયે રહતે . જો કભી નર્ક વેદના સહતે હૈ, પર મગન રહેં નિજ આતમર્મ, વે સ્વર્ગ સંપદા પાકર ભી, રૂચિ ઉસસે હટાયે રહતે હૈ. જો નહીં કર્મ કે કર્તા બનતે હૈ, સ્વામિત્વ ન પર મેં ધરતે હૈ, નહીં દુ:ખમેં દુ:ખી ન સુખમેં સુખી, સમભાવ ધરાયે રહતે હૈ. જો વે સપ્ત ભય સે રહિત સદા, વે શ્રદ્ધા સે ન કભી ડિગતે હૈ, જિનવર નંદન વે કેલિ સદા, નિજ મેં હી કરતે રહતે . જો હૈ ધન્ય ધન્ય વે નિર્મોહી, જિન શાન્તિ દશા હૈ પ્રક્ટાઈ; ‘શિવરામ’ ચરણમેં ઉનકે સદા , હમ શીશ ઝુકાયે રહતે . જો
૧૭૫૬ (રાગ : ગઝલ) સમઝ કર દેખ લે ચેતન ! જગત બાદલ કી હૈ છાયા; કિ જૈસે ઓસ કો પાની, યા સુપને મેં મિલી માયા. ધ્રુવ કહાઁ હૈ રામ ઔ લક્ષમન , કહીં સીતા સતી રાવન; કહાં હૈ ભીમ ઔ અર્જુન , સંભી કો કાલ ને ખાયા. સમઝo જમાયે ઠાઠ યહાં ભારી, બનાયે બાગ મહલ વારી; યહ સંપતિ છોડ ગયે સારી , નહીં રહને કોઈ પાયા. સમઝo
ક્ય કરતા તૂ તેરી મેરી ? નહીં મેરી નહીં તેરી; હો પલકી પલ મેં સબ ઢેરી, તુઝે કિસને હૈ બહકાયા. સમઝo કિસી કા તું નહીં સાથી, ન તેરા કોઈ સંગાતી; ચું હી દુનિયાં ચલી જાતી, ન કોઈ કામ કુછ આયા. સમઝo મહાદુર્લભ હૈ યે નરભવ, રહા હૈ, મુક્ત મેં ક્યોં ખો; અરે ‘શિવરામ ' ના અબ સો, કિ અવસર તેરા બન આયા. સમઝo
૧૭૫૫ (રાગ : શુદ્ધકલ્યાન) દુનિયાં મેં રહે ચાહે દુર રહેં, જો ખુદ મેં સમાયે રહતે હૈ; સબ કામ જગતકા કિયા કરેં, નહિ પ્યાર કિસી સે કરતે હૈ. ધ્રુવ
રામ રૂપિયા રોક હૈ, ખરચ્યા ખૂટત નાહીં;
| લેતે દેતે નાં ઘટે, એસી ચીજ કોઈ નાહીં. ભજ રે મના
૧૦૦)
જનની જણ તો હરિભગત, કાં દાતા કાં શૂર; | નહિ તો રહેજે વાંઝણી, મત ગુમાવે નૂર,
૧૦૦૫
ભજ રે મના