SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 73
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ માતાપિતાના એ સંસ્કારો, ઊતરે બાળકમાં આચારો; વિકસે કુટુંબનું ઉધાન, એ ઘર આવે છે ભગવાન. જેના એની સુવાસ વિશ્વ વ્યાપે, દેવો આવી થાણું થાપે; * ગોવિંદ’ એ ઘર સ્વર્ગસમાન , એ ઘર આવે છે ભગવાન. જેના ૨૧૪ (રાગ : બિલાવલ) જિંદગીમાં કેટલું કમાણા રે ? જરા સરવાળો માંડજો; સમજુ સજ્જન તમે શાણા રે, જરા સરવાળો માંડજો. ધ્રુવ મોટર વસાવી તમે બંગલા બનાવ્યા (૨); ખૂબ કર્યા એકઠાં નાણાં રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાં ઊગ્યાથી આથમતાં ધંધાની ઝંખના (૨); થાપ્યા આમતેમ થાણાં રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાં ડાહ્યા થયા ને તમે પૂછાણા પાંચમાં (૨); મોટા થઈને મનાણાં રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાં ખાધું પીધું ને તમે મોજ ખૂબ માણી (૨); તૃષ્ણાનાં પૂરમાં તણાણા રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાં લાવ્યાં'તા કેટલું ને લઈ જવાના કેટલું (૨); આખર તો લાકડા ને છાણાં રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાં “ગોવિંદ'ના નાથને જાણ્યા ન જેણે (૨); સરવાળે મીંડાં મંડાણાં રે, જરા સરવાળો માંડજો. જિંદગીમાંo ૨૧૬ (રાગ : ધોળ) તારા ઘટમાં ગોવિંદ બોલે હાં રે તારા (૨), બહાર એને શીદ ખોળે ! બહાર એને શીદ ખોળે જીવલડા. ધ્રુવ હાં રે તારા ઘટમાં ખાણ હીરાની, હાંરે તેને ગોત્યો વિના અજ્ઞાની; ગરીબી નહી મટવાની, ગરીબી નહીં મટવાની , જીવલડાવે હાંરે અજ્ઞાનતણા અવરોધે, હાં રે મૃગ કસ્તુરીને ગોતે; ભટક સહુ વિણ બોધે, ભટક સહુ વિણ બોધે. જીવલડાવે હાં રે તારૂ રૂપ તું લેને તપાસી, હાંરે તું તો ઘટઘટ કેરો વાસી; ભૂલવણીમાં પડી ફાંસી, ભુલવણીમાં પડી ફાંસી, જીવલio હાં રે ગુરુ ગોવિંદ લેને ગોતી, હાં રે બની હંસ ચરી લે મોતી; નીરખવાને નિજ જ્યોતિ, નીરખવાને નિજ જ્યોતિ, જીવલડાઇ ૨૧૫ (રાગ : ગુણકી) જેના ઘરમાં ભક્તિગાન, એ ઘર આવે છે ભગવાન; જ્યાં છે સંત તણાં સન્માન, એ ઘર આવે છે ભગવાન. ધ્રુવ ઘરનાં સૌએ સંપી રહેતાં, એકબીજાને દોષ ન દેતાં; નાનાંમોટાં સૌએ સમાન , એ ઘર આવે છે ભગવાન. જેના એકબીજાનું હિત વિચારી, મીઠી વાણીને ઉચ્ચરવી; રાખી સ્વધર્મ કેરું ભાન , એ ઘર આવે છે ભગવાન. જેના ૨૧૭ (રાગ : બસંત મુખારી) પરનું ભૂંડું કરતાં પહેલાં પોતાનું થઈ જાય , ખરેખર એ કુદરતનો ન્યાય. વિષ વાવ્યાથી વિષ મળે, ને પ્રેમે પ્રેમ પમાય. ધ્રુવ ઘર-આંગણિયે બાવળ વાવે, પોષણ આપી પ્રૌઢ બનાવે; આખર એના ખરતાં કંટક, નિજ પગમાં ભોંકાય. ખરેખર ખાડો ખોદે તે જ પડે છે, રડાવનારો ખુદ જ રડે છે; અભિમાન નાના-મોટાનું, પલમાં હણાઈ જાય. ખરેખર તીક્ષ્ણ બને પ્રજ્ઞા મહા, સદ્ વિચારને યોગા તૂર્ત પરમપદ તે ગ્રહે, ટળે દીર્ઘ ભવરોગ. ભજ રે મના ૧૨છે અંતરજામી ગુરુ આતમા, સબ ઘટ કરે પ્રકાશ / કહે પ્રીતમ ચર અચરમાં, ગુરુ નિરંતર વાસ ૧૨) ગોવિંદ
SR No.009144
Book TitleBhaj Re Mana Part 01
Original Sutra AuthorN/A
AuthorShrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
PublisherShrimad Rajchandra Ashram
Publication Year2011
Total Pages381
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati & Rajchandra
File Size2 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy