Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 56

૧૬૧ (રાગ : યમન) સંતન કે સંગ લાગ રે, તેરી અચ્છી બનેગી; અચ્છી બનેગી તેરી બિગડી બનેગી, જાગ ઉઠંગે તેરે ભાગ રે. ધ્રુવ સંતોં કે સંગ કર પૂર્ણ કમાઈ, રામ ચરણ અનુરાગ રે તેરી હંસા કી ગતિ હંસા હી જાને, કયા જાનેગા કોઈ કાગ રે ? તેરી કાગ સે તોહે હંસા કીન્હા, મિટ જાયે ઉર કા દાગ રે. તેરી મોહ નિશા મેં બહુત દિન સોયે, જાગ સકે તો અબ જાગ રે. તેરી સુત પિત લોક તીન આશાએં, ત્યાગ સકે તો અબ ત્યાગ રે. તેરી કહત કબીર સુનો ભઈ સાધો, ચેત સકે તો અબ ચેત રે. તેરી
૧૬૩ (રાગ : સોરઠ ચલતી) હરિજન ભક્તિ ન છોડે, સંતો ભાઈ, હરિજન ભક્તિ ન છોડે; તન જાય, ધન જાય, જાય સુખ-સંપત, નામકા નેજા ગોડે. ધ્રુવ શૂરા શસ્ત્ર ધરે ન ધરણી પર, અરિકા દલ કોપે. કર કરિ બાણ સહે શર સન્મુખ, દેહકા નેજા રોપે. સંતો સતી ગર્થભંડાર ન સંચે, પડદા માંહે નવ ડોલે; અપને પિયા સંગ રોમ રોમ રાચે, હરિ વિના મુખ નવ બોલે. સંતો અગન જલે સો સતી ના કહાવે, ઝૂઝ મરે સો નહિ શૂરા; બ્રહ્માગ્નિમાં આપોપું હોર્મ , સોઈ હરિજન પૂરા. સંતો કેસરી ઘાસ ભખે નહિ કબહુ, જો જીવન નીકસી જાવે; કહત કબીરા' સુનો ભાઈ સાધો ! ઊલટપલટ હોઈ જાવે. સંતo
૧૬૨ (રાગ : બાગેશ્રી) સંતો સો સગુરુ મોહિ ભાવે, જો આવાગમન મિટાવે; ડોલત ડિગે ન બોલત બિસરે, અસ ઉપદેશ દ્રિઢાવે. ધ્રુવ બિન ભમહઠ ક્રિયાસે ન્યારા, સહજ સમાધિ લગાવે; દ્વાર ન રોકે પવન ન રોકે, ના અનહદ ઉરધ્યાવે. સંતો યે મન જહા જાયે તહા નિર્ભય, સમતા સે ઠહેરાવે; કર્મ કરે ઔર રહે અકર્મી, ઐસી યુક્તિ બતાવે. સંતો સદા આનંદ ફંદ સે ન્યારા, ભોગમેં યોગ સિખાવે; તજ ધરતી આકાશ અધરમે, પ્રેમ મઢઈયાં છાવે. સંતો
૧૬૪ (રાગ : તિલંગ) હિંદુમુસલમીન દોનું ભાઈ કસબી, એકે લીની માળા એકે લીની તસબી. ધ્રુવ પૂર્વ નીહારે એક પછંમ નીહારે, નમી નમી શિશ ધરણીધર ડારે. હિંદુo એક રહે એકાદશી એક રહે રોજા, દોઈને તનમન કીયા ન ખોજા. હિંદુo એક પૂજે દેવળ એક પૂજે ઘોરા, દોલંકી મતીયાં લે ગએ ચોરા . હિંદુo એક જાઈ મક્કા એક જાઈ કાશી, દોનુંકે ગલ લગ રહી ફાંસી. હિંદુo હિંદુ મુસલમીન પડ ગઈ આંટી, જા રહીં એક મીલહી એક માટી. હિંદુo જ્હત કબીર સુનો નર ભદું, બોલનહાર તુરક કે હિંદુ !! હિંદુo
(સાખી), હિંદ કહે હમ નહિં હૈ, તુરક કહે હમ નહિ, પાંચ તત્ત્વકા પૂતળા, ગેબી ખેલે માંહિ; | જબ “મેં' થા તબ હરિ નહી, હરિ હે તબ “ૐ” નાહી |
સકલ અંધેરા મિટ ગયા, જબ દિપક દેખા માંહી |
ગ્યાન સરોવર સુન્ન સિલા પર, સન અચલ જમાવે; કહે ‘કબ્બીર’ સદ્ગુરુ સોઈ સાજા, જો ઘટમેં અલખ જગાવે. સંતો
ખોયા કહે સો બાવરા, પાયા કહે સો દૂર પાયા ખોયા કુછ નહી, ચૌંકા ત્યાં ભરપૂર |
ભજ રે મના
કબીર