________________
ધ્રુવ, મલાદ, અંબરીષ, વિભીષણ, (૨) ઉનકી ધન્ય કમાઈ રે. જાકo કહત ‘કબીરા’ સૂનો ભાઈ સાધો ! (૨) જ્યોતમેં જ્યોત મિલાઈ રે, જાકી
૧૫૫ (રાગ : પૂરિયા) સતગુરુ મિલે મ્હારે સારે દુખ બિસરે, અત્તર કે પટ ખુલ ગએ રી. ધ્રુવ જ્ઞાન કી આગ લગી ઘટ ભીતર, કોટિ કર્મ સબ જલ ગએ રી; પાંચ ચોર લૂટે થે રાત દિન, આપ સે આપ ટલ ગએ રી. અંતર૦ બિન દીપક વ્હારે ભયા ઉજાલા, તિમિર કહાં જાને નસ ગએ રી; તિરબેણી સે વ્હારે ધાર બહત હૈ, અષ્ટ કમલ દલ ખિલ ગએ રી. અંતર કોટિ ભાનુ હારે હુઆ પ્રકાશા, આપ હી રંગ બદલ ગએ રી; અડસઠ તીરથ હૈં ઘટ ભીતર, આપસ મેં રિલ મિલ ગએ રી. અંતર૦ શૂન્ય મહલ મેં વર્ષો હુઈ, અમી કે કુંડ ઉલટ ગએ રી; કહત ‘કબર' સુનો ભાઈ સાધો, નૂર મેં નૂર મિલ ગએ રી. અંતર
૧૫૮ (રાગ : સિંધ ભૈરવી) સાધો સહજ સમાધ ભલી; ગુરુ પ્રતાપ જા દિવસે જાગી, દિન દિન અધિક ચલી. ધ્રુવ. જહું જહં ડોલ સો પરિકરમા, જો કુછ કર સો સેવા; જબ સોવ તબ કરી દંડવત્ , પૂજૈ ઓર ન દેવા. સાધો કહૈ સો નામ, સુની સો સુમિરન, ખાવી પિચ સો પૂજા; ગિરહ ઉજાડ એક સમ લેખૌ, ભાવ મિટાવૌ દૂજા, સાધો આંખ ન મૂદ, કાન ન રુંધી, તનિક કષ્ટ નહિં ધાર; ખુલે નૈન પહિચાનીં હંસિ હંસિ, સુંદર રૂપ નિહારી, સાધો શબદ નિરન્તરસે મન લાગા, મલિન વાસના ત્યાગી; ઉઠત બૈઠત કબહું ને છૂટૈ, ઐસી તારી લાગી. સાધો કહ ‘કબીર' યેહ ઉનમુનિ રહની, સો પરગટ કરિ ગાઈ; દુઃખ-સુખસે કોઈ પરે પરમપદ, તેહિ પદ સમાઈ. સાધો
૧૫૬ (રાગ : દેશ) સદગુરુ હો મહારાજ, મોં પે સૌંઈ રંગ ડારા. ધ્રુવ શબ્દ કી ચોટ લગી મેરે મન, વેધ ગયા તન સારા. સદ્ગુરુ ઔષધ મૂલ કછુ નહિં લાગે, ક્યા કરે વૈદ બિચારા ! સદ્ગુરુo સુર નર મુનિજન પીર ઔલિયા, કોઈ ન પાવે પારા. સદ્ગુરુo સાહિબ ‘કબીર' સર્વ રંગ રંગિયા, સબ રંગો સે ન્યારા. સદ્ગુરુ
૧૫૯ (રાગ : બિભાસ) સુમિરન બિન ગોતા ખાયેગા. વહાઁ સે આયા, ક્યા લે આયા ? યહાઁ સે ક્યા લે જાયેગા ? મુઠ્ઠી બાઁધે આયા જગત મેં, હાથ પસારે જાયેગા. સુમરિન
૧૫૭ (રાગ : દરબારી કાન્હડા) સાધુકી સંગતે પાઈ રે, જાકી પૂર્ણ કમાઈ !
ધ્રુવ સાધુ કી સંગત સદ્ગુરુકી સેવા, (૨) તો બનત બનત બની આઈ રે. જાકo દત્ત, ગોરખ , ગોપીચંદ, ભરથરી (૨) ગગનમેં છાપરી છાઈ રે. જાકી ધના, પીપા, ધીરા, રોહીદાસા, (૨) ને પાંચમી મીરાંબાઈ રે. જાકી
ભવ સાગર નદિયાં અગમ બહુત હૈ, ઉધર ડૂબ મર જાયેગા; ધન વન કા ગર્વ ન કીજે, કાગઝ સા ગલ જાયેગા. સુમરિન માતાપિતા તેરા કુટુંબ કબીલા, કોઈ સંગ નહિં જાયેગા; કહે ‘કબીર' સુનો ભઈ સાધો, બાંધા યમપુર જાયેગા. સુમરિન
આપ કૃપા કો આસરો, આપ કૃપા કો જોર આપ બિના દીખે નહીં, તીન લોક મેં ઔર (૮૯)
કબીર
તૂ તૂ કરતા તૂ ભયા, અજમેં રહી ન ‘હું'
વારી ફેરૂ નામ પર, જિત દેખું તિતત્’ || ભજ રે મના