Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 43

૧૦૯ (રાગ : ગરવા કાફી) જન્મ તેરા બાતોં હી બીત ગયો, તુને કબહું ન કૃષ્ણ કહ્યો. ધ્રુવ પાંચ બરસંકા ભોલા-બાલા, અબ તો બીસ ભયો; મકરપચીસી માયા કારન, દેસ બિદેસ ગયો. જનમ તીસ બરસકી અબ મતિ ઉપજી, લોભ બઢે નિત નયો; માયા જોરી લાખ કરોરી, અજહું ન તૃપ્ત ભયો. જનમ વૃદ્ધ ભયો તબ આલસ ઉપજી , કફ નિત કંઠ રહ્યો; સંગતિ કબહૂ ન કીની તૂને, બિરથી જન્મ લહ્યો. જનમ યહ સંસાર મતલબકા લોભી, જૂઠા ઠાટ રચ્યો; કહત ‘કબીર’ સમઝ મન મૂરખ, તું ક્યો ભૂલ ગયો !! જનમe
૧૧૧ (રાગ : ગોડી) જા ઘર કથા નહિ હરિકિરતન , સંત નહીં મિજમાના; તા ઘર જમડે ડેરા દીના, સાંજ પડે સમશાનો. ધ્રુવ મેરી મેરી કહત હૈ મૂરખ, મિટ્યા ન માન ગુમાના ; સાધુસંતકી સેવા ન કીની, કિસબિધ હોય લ્યાના ? જા ઘર
ક્યાફાલ્યા ક્યા ક્રિતે હો ? ક્યા બતલાવત અંગા ? એક પલકમેં હ્ના હો જાયેગા, જૈસા રંગ પતંગા. જા ઘર નાભિકમલસેં નાવ ચલતે , દ્વાદશ મીન ઠેરાના; અધર તખત પર નુરત નિશાના, એહીં સતગુરુ સાના. જા ઘર ગ્યાન, ગરીબી, પ્રેમ-ભગતિ, સંત નામ નિશાના; શમ, વૈરાગે ગુરૂગમ જાગે, સહીં વિધ હોત લ્યાના. જા ઘર કાલ નગારા નિશદિન બાજે, ક્યા બુટ્ટા ? ક્યા જુવાના ? કહત કબીરા’ સુનો ભાઈ સાધુ, છોડ ચલો અભિમાના. જા ઘર૦
૧૧૦ (રાગ : સોરઠ ચલતી) જ્યાં દેખે તો દુખિયા બાબા, સુખિયા કોઈ નહીં રે. ધ્રુવ જોગી ભી દુખિયા જંગમ દુખિયા, તપસીકું દુ:ખ દૂના; આશા મનસા સબ ઘટ વ્યાપી, કોઈ મહલ નહીં સૂના. જ્યાંo રાજા ભી દુખિયા પ્રજા ભી દુખિયા, દુખિયા સબ વૈરાગી; દુ:ખ-કારણસે શુકદેવને, ઉદરી માયા ત્યાગી. જ્યાંo સાચ કહું તો સબ જુગ દુખિયા, જપૂઠા કહી ન જાઈ; બ્રહ્મા, વિષ્ણુ, શંકર, દુખિયા, જિસને સૃષ્ટિ રચાઈ. જ્યાં ધૂત દુખિયા અબધૂત દુખિયા, દુખિયા હૈ ધની રંકા; કહત કબીરા’ વો’ નહિ દુખિયા, જિસને મનમું જંકા ? જ્યાં
૧૧૨ (રાગ : જોગીયા) જાગ પિઆરી અબ કાહકો સોવે, રેન ગઈ દિન કાહકો ખોવે ? ધ્રુવ જીન જાગા તિન માનિક પાયા, તું સોઈ ભોલી સર્વ ગવાયા. જાગo પ્રિયજન ચતુર તું મૂરખ નારી, બહુ ન પ્રિયકી સેજ સંવારી. જાગo તું ભોલી ભોલાપન કીન્હો, ભરજોબન પ્રિય અપનો ન કીન્હો. જાગo જાગ દેખ પ્રિય સેજ ન તેરે, તોહ છોડી ઊઠી ગયે સવેરે. જાગo કહે કબીર ઉનકો ધૂન લાગે, શબ્દ બાન ઉર જીનકે વાગે, જાગo
બાહ્ય છુડાય કે જાત હૈ, નિર્બલ જાન કે મોહે પર હૃદયસે જો જાઈયોં, તો મરદ બખાનુ તોહે ||
કબીર પ્યાલા પ્રેમકા, અંતર લિયા લગાય રોમ રોમમેં રમ રહ્યા, ઔર અમલ ક્યા ખાય
ભજ રે મના
(
)
કબીર