Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 329

૧૦૫૨ (રાગ : ભૈરવી)
મુખ દેખનકું આઈ પ્યારે લાલકો, મુખ દેખનકું આઈ. ધ્રુવ કાલ મુખ દેખી ગઈ દધિ બેચન, જાત ગયો બિકાઈ. પ્યારે
દામ દોગણો લાભ ચોગણો, ઘર ગૌબછિયાં બીઆઈ, પ્યારે
આઈ ધાઈ ખડી ભવનમેં, લાલજી કું દીઓ જગાઈ. પ્યારે સુની પ્રિય બચન ઉઠે નંદલાલા, નાગરી નિકટ બુલાઈ. પ્યારે સૂરશ્યામ પ્રભુ તિહારે મિલનકું, ચરણ કમલ ચિત્ત લાઈ. પ્યારે ૧૦૫૩ (રાગ : આશાવરી)
મેરો મન અનત કહાં સુખ પાવે;
ધ્રુવ
જૈસે પછી ઊડી જહાંજો (૩) ફીર જહાંજ પર આવે. કમલ નયન કો છાંડી મહાતમ્ (૩), ઔર દેવ કો ધ્યાવે; પરમ ગંગ કો છાંડિ પિયાસો (૩), દૂરમતિ કૂપ બનાવે. મેરો૦ જિણ મધુકર અંબુજ રસ ચાખ્યો (૩), ક્યોં કરીલ" ફ્લુ ખાવે ? ‘સુરદાસ' પ્રભુ કામધેનુ તજ, છોડી કોન દુહાવે ? મેરો૦ દસ (૧) કારેલા
૧૦૫૪ (રાગ : તિલક કામોદ)
મૈયા મોરી મેં નહિ માખન ખાયો.
ધ્રુવ
ભોર ભયો ગૈયનકે પાછે, મધુબન મોહિ પઠાર્યો; ચાહ પહર બંસીબટ ભટક્યો, સાંજ પરે ઘર આયો. મૈયા૦
ભજ રે મના
મેં બાલક બહિંયનકો છોટો, છીંકો કિહિ બિધિ પાયો ?
ગ્વાલ બાલ સબ બૈર પરે હૈ, બરબસ મુખ લપટાયો. મૈયા તૂ જનની મની અતિ ભોરી, ઈનકે કહે પતિઆયો; જિય તેરે કછુ ભેદ ઉપજિ હૈ, જાનિ પરાયો જાયો. મૈયા
રામ-રસિક અર રામ રસ, કહન સુનનૌ દોઈ જબ સમાધિ પરગટ ભઈ, તબ દુબિધા નહીં કોઈ
૬૩૮
યહ કૈ અપની લકુટ કમરિયા, બહુતહિ નાચ નચાયો;
* સૂરદાસ' તબ બિહસિ જસોદા, હૈ ઉર કંઠ લગાયો. મૈયા મૈયા મોરી “મૈંને” હી માખન ખાયો...(૨)
૧૦૫૫ (રાગ : બાગેશ્રી)
મો સમ પતિત ન ઔર ગુસાઈ;
ઔગુન મોસે અજહું ન છૂટત, ભલી તજી અબ તાઈ. ધ્રુવ
જનમ જનમ યોહી ભ્રમિ આયો, કપિ-ગુંજાકી નાઈ; પરસત સીત જાત નહિ ક્યોંહૂ, ધૈ ધૈ નિકટ બનાઈ. મો૦ મોહયો જાઈ કનક કામિનિસોં, મમતા મોહ બઢાઈ; રસના સ્વાદુ મીન Č ઉરઝી, સૂઝત નહિં દાઈ. મો સોવત મુદિત ભર્યો સુપનેંમે, પાઈ નિધિ જો પરાઈ; જાગિ પર્યો કછુ હાથ ન આયો, યહ જગકી પ્રભુતાઈ. મો૦
પરસે નાહિ ચરન ગિરિધર કે, બહુત કરી અનિઆઈ;
.
‘સૂર' પતિતકો ઠીર ઔર નહિં, રાખિલેઉ સરનાઈ. મો૦
સૂરદાસ (રાગ : બ્રિદાવની)
ભક્તિ બિનુ બૈલ બિરાને હૈહીં;
પાઉં ચારિ સિર શૃંગ, ગુંગ મુખ તબ કૈસે ગુન ગૃહી. ધ્રુવ
ચારિ પહર દિનચરત ફિત બન, ઉં ન પેટ અલૈહીં;
ટૂટે કંધ રૂ ફૂટી નાકનિ, કૌ લાઁ ધી ભૂસ ઐહૌ. ભક્તિ
લાદત જોતત લકુટ બાહૈિં, તબ કહું મૂડ દુરે હી ?
.
સીત, ધામ, ધન, બિપતિ બહુત વિધિ, ભાર તરેં મરિ જૈહી. ભક્તિ હરિ સંતનિ કૌ કહ્યી ન માનત, ક્રિયૌ આપુની પહી; ‘સૂરદાસ' ભગવંત ભજન બિનુ, મિથ્યા જનમ ગંથૈહો. ભક્તિ
જ્યાઁ દીપક રજની સરૈ, ચહું દિસિ કરૈ ઉદોત પ્રગટે ઘટપટ રૂપમૈં ઘટપટરૂપ ન હોત
૬૩૯
સૂરદાસ