________________
૭૦૧ (રાગ : ભૈરવી)
જે દિન તુમ વિવેક બિન ખોયે.
મોહ વારુણી પી અનાદિä, પરપદમેં ચિર સોયે; સુખકરેંડ ચિતપિંડ આપપદ, ગુન અનંત નહિં જોયે. જે દિન હોય બહિર્મુખ ઠાનિ રાગ રુખ, કર્મ બીજ બહુ બોયે; તસુ ફ્લુ સુખ દુખ સામગ્રી લખિ, ચિતમેં હરપે રોયે. જે દિન ધવલ ધ્યાન શુચિ સલિલપૂરતેં, આમ્રવ મલ નહિં ધોયે; પરદ્રવ્યનિી ચાહ ન રોકી, વિવિધ પરિગ્રહ ઢોયે. જે દિન અબ નિજમેં નિજ જાન નિયત તહાં, નિજ પરિનામ સમોયે; યહ શિવમારગ સમરસસાગર, ‘ભાગચન્દ’ હિત તોયે. જે દિન
૭૦૨ (રાગ : આનંદભૈરવ)
ધન્ય ધન્ય હૈ ઘડી આજકી, જિનધુનિ શ્રવન પરી; તત્ત્વપ્રતીત ભઈ અબ મેરે, મિથ્યાદૃષ્ટિ ટરી. ધ્રુવ જડતૈ ભિન્ન લખી ચિન્મૂરતિ, ચેતન સ્વરસ ભરી; અહંકાર મમકાર બુદ્ધિ પુનિ, પરમેં સબ પરિહરી. આજકી૦
ધ્રુવ
પાપપુણ્ય વિધિબંદ અવસ્થા, ભાસી અતિદુઃખભરી; વીતરાગ વિજ્ઞાન-ભાવમય, પરિનતિ અતિ વિસ્તરી. આજકી
ચાહ-દાહ વિની વરસી પુનિ, સમતામેઘ-ઝરી; બાઢી પ્રીતિ નિરાકુલ પદસોં, ‘ભાગચન્દ’ હમરી. આજકી
ભજ રે મના
કવિ ભાગચંદ
જગ હૈં અનિત્ય, તામેં શરણ ન વસ્તુ કોય, તાતેં દુઃખ રાશિ ભવવાસ કો નિહારિયે, એક ચિત્ ચિન્હ, સદા ભિન્ન પર દ્રવ્યનિ હૈ, અશુચિ શરીરમેં ન આપાબુદ્ધિ ધારિયે; રાગાદિક ભાવ કરે કર્મકો બઢાવૈં તાતેં, સંવર-સ્વરૂપ હોય, કર્મબંધ ડારિએ, તીન લોક માંહિ જિનધર્મ એક દુર્લભ હૈં, તાતેં જિનધર્મકો ન છિનહૂ બિસારિયે.
પ્રેમ બિના ધીરજ નહીં, બિરહે બિના બૈરાગ; સદ્ગુરૂ બિના મિટે નહીં, મન-મનસા કા દાગ. ૪૨૪
303 (2121: 5151)
પ્રભૂપે યહ વરદાન સુપાઉં, ફિર જગકીય બીચ નહિં આઉં. ધ્રુવ જલ ગંધાક્ષત પુષ્પ સુમોદક, દીપ ધૂપ ફ્લ સુન્દર લ્યાઉં; આનંદજનક નક-ભાજન ધરિ, અર્ધ અનર્થ બનાય ચઢાઉં. ફિ
આગમ કે અભ્યાસમાહિં પુનિ, ચિત એકાગ્ર સદૈવ લગાઉ, સંતનકી સંગતિ તજિકૈ મૈં, અંત કહૂં ઇક છિન નહિ જાઉં. ફિ૦ દોષવાદમેં મૌન રહું ફિ, પુણ્યપુરુષગુન નિશિદિન ગાઉં; મિષ્ટ સ્પષ્ટ સબહિંસો ભાષી, વીતરાગ નિજ ભાવ બઢાઉં. ક્રિ બાહિજદ્રષ્ટિ ખેંચકે અન્દર, પરમાનંદ-સ્વરૂપ લખાઉં;
‘ભાગચન્દ’ શિવપ્રાપ્ત ન ૌલ”, તોલી તુમ ચરનાંબુજ ધ્યાઉં. ફિ
૭૦૪ (રાગ : જૈવંતી)
મ્હાંકૈ ઘટ જિન ધુનિ અબ પ્રગટી.
ધ્રુવ
જાગૃત દશા ભઈ અબ મેરી, સુપ્ત દશા વિઘટી; જગ રચના દીસત અબ મો, ઐસી રહટ ઘટી. મ્હાંકે વિભ્રમ-તિમિર હરન નિજ રંગ કી, જૈસી અંજન વી;
તાતેં સ્વાનુભૂતિ પ્રાપતિ હૈં, પર-પરિણતિ સબ હટી. મ્હાંકૈ તાકે બિન જો અવગમ ચાહૈ, સો તો શઠ કપટી; તાતેં ભાગચંદ નિશિવાસર, ઈક તાહિ કો રટી. મ્હાંકૈ
ભૂધરદાસ
કૈસે કરિ ? કેતકી-કનેર એક કહિ જાય, આકદૂધ-ગાયદૂધ અંતર ઘનેર હૈ, પીરી હોત રીરી હૈ, ન રીસ કરે કંચન કી, કહાં કાગ-વાણી કહાં ? કોયલકી ટેર હૈં; કહાં ભાન ભારો કહાં ? આગિયા બિચારો કહાં, પૂનમકો ઉજાસ કહાં ? માવસ-અંધેર હૈં, પક્ષ છોડિ પારખી, નિહારો નેક નીકે કરિ, જૈનબૈન-ઔર બૈન ઇતનો હી ફેર હૈં.
હરિ કી ભક્તિ સહજ હૈ નહીં, જ્યોં ચોખી તરવાર; પલટૂદાસ હાથ અપને સે, સિર કો લેઈ ઉતાર.
૪૨૫
ભાગચંદ