________________
૬૭૬ (રાગ : પટમંઝરી)
ભજન શ્યામ સુન્દર કા કરતે રહોગે, તો સંસાર સાગર સે તર કે રહોગે. ધ્રુવ કૃપાનાથ બેશક મિલેંગે કિસી દિન, જો સતસંગ પથ સે ગુજરતે રહોગે.ભજન૦ ચઢોગે હૃદય પે સભી કે સદા તુમ, જો અભિયાન ગિરિ સે ઉતરતે રહોગે.ભજન૦ ન હોગા ભી ક્લેશ મન મેં તુમ્હારે, જો નિત ધ્યાન દિલ સે લગાતે રહોગે ભજન૦ છલક હી પડેગા દયાસિન્ધુ કા દિલ, જો દંગ ‘ બિંદુ’ સે રોજ ભરતે રહોગે.ભજન૦
૬૭૭ (રાગ : નટભૈરવ)
બંસી બજાકે મેરી નિંદીયા ઉડાઈ, સાવલા સલોના મેરા કૃષ્ણ કન્હાઈ; કુંજ ગલીમેં ઢુંઢે ઉન્હેં રાધા પ્યારી, કહાં ગીરધારી મેરે કહાં ગીરધારી. ધ્રુવ આંખ મીચોલી કાઢે ? ખેલે તું કહાના, પલકે બીછાયે બૈઠી તેરી મેં રાધા, કાશમેં તેરી બન જાતી બાંસુરીયા, અધરો સે તેરે લટ જાતી મેં સાંવરીયા; નયના નીહારે પંથ આવો મુરારી. કહાં
યાદ જો આયે મોહે, પલ મહા રાસકે, ફીર ભી પાયલીયા મૃદંગ તાલ પે, જીતની ગોપિયા ઉતને ગોવિંદા, કરતલમેં હૈ દેખો, જૈસે ભગવંતા;
કલ ના પડે અબ કહાના, પલ પલ ભારી. કહાં
કહાના બિના અબ તો, રહા નહીં જાયે, યમુના નદી કી ધારા સૂકી જાયે, અપને ગોપાલજીકો, ગૈયા પુકારે, વૃક્ષલતા બન-ઉપવન સુને સબ સારે; વ્રજરાજ આવો મેરે મોર મુકુટ ઘારી. કહાં
.
ભજ રે મના
સમ દૃષ્ટિ સતગુરુ કિયા, ભરમ ભયા સબ દૂર । દૂજા કોય દેખું નહીં, રામ રહ્યા ભરપૂર |
४०८
૬૭૮ (રાગ : ગઝલ)
વહી પ્યારા હૈ જિસકા હુસ્ન હર દિલકો હિલાતા હૈ; વહી હૈ નૂર જો હર દિલકી કલિયોં કો ખિલાતા હૈ. ધ્રુવ
ઉસે હમ ઈશ્ક ક્યા સમઝે ? જો દિલ કો તોડ હી ડાલે; વહી હૈ ઈશ્ક જો બેદર્દ, દિલ સે દિલ મિલાતા હો. વહી
વો કૈસા ગમ ? જો કરવાયે, શિકાયત દિલ સે દિલવરકી; વહી ગમ હૈ જો દિલકી યાદ દિલવર કો દિલાતા હૈ. વહી અસર વહ ક્યા નિગાહોંકા ? કિ જિસ પર મર મિટે આશિક; નિગાહોં કા અસર વહ હૈ, જો મરતે કો જિલાતા હૈ. વહી
?
વો કૈસા ‘ બિન્દુ’ આંસૂકા ? જો નિકલે દિલકો તડપાકર; વો હૈ આંસુ જો દિલકો, રબકા પ્યાલા પિલાતા હો. વહી
૬૭૯ (રાગ : મધુકાઁશ)
શ્યામ મનોહર સે મન કો લગાયા નહીં, તો મજા તૂને નર તનકા પાયા નહીં. ધ્રુવ સુયશ ઉનકા શ્રવણ મેં સમાયા નહી, કીર્તિ ગુણગાન ઉનકા જો ગાયા નહી. તો ધ્યાન મેં ઇનકે યદિ તૂ લુભાયા નહી, ઉનકે ચરણોં કી સેવામેં આયા નહી. તો॰ ઉનકે અર્ચન કા અનુરાગ છાયા નહીં, દ્વાર પર ઉનકે સર કો ઝુકાયા નહી. તો દાસ યા મિત્ર ઉનકા કહાયા નહી, ઉનપૈ સર્વસ્વ અપના લુટાયા નહી. તો પ્રેમ મેં ઉનકે જીવન બિતાયા નહિ, વેદનામય હૃદય કો બનાયા નહીં. તો અશ્રુ કા ' બિન્દુ ' દ્રગ સે ગિરાયા નહીં, ઉનકી વિરહાગ્નિ મેં તન જલાયા નહી. તો
જા મરને સે જગ ડરે, મોહિ બડો આનન્દ 1 કબ મરિહોં કબ પાઇયોં, પૂરન પરમાનન્દ ॥
૪૦૯
બિન્દુ મહારાજ