Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 192

ભજ રે મના
ઉસ વક્ત જલદી આના, નહિ શ્યામ ભૂલ જાના; બંસી કી ધુન સુનાના, જબ પ્રાણ તનસે નિકલે. (૭) યહ નેક સી અરજ હૈ, માનો તો ક્યા હરજ હૈ ? કુછ આપકી ફરજ હૈ, જબ પ્રાણ તનસે નિકલે. (૮) ‘બ્રહ્માનંદ' કી યે અરજી, ખુદ ગર્જકી હૈ ગરજી; આગે તુમ્હારી મરજી, જબ પ્રાણ તનસે નિકલે. (૯) ૫૯૨ (રાગ : ગઝલ)
ઈશ્વર કો જાન બંદે, માલિક તેરા વહી હૈ;
કરલે તું યાદ દિલસે, હરજાંમેં વો સહી હૈ. ધ્રુવ
ભૂમિ અગન પવનમેં, સાગર પહાડ બનમેં; ઉસકી સબી ભુવનમેં, છાયા સમા રહી હૈ. ઈશ્વર ઉસને તુઝે બનાયા, જગ ખેલ હૈ દિખાયા; તું ક્યો રેિ ભુલાયા ? ઉમરા બિતા રહી હૈ. ઈશ્વર
વિષયોંકી છોડ આશા, સબ ઝૂઠ હૈ તમાશા;
દિન ચારકા દિલાસા, માયા ફ્સા રહી હૈ. ઈશ્વર
દુનિયાસે દિલ હટાલે, પ્રભુ ધ્યાનમેં લગાલે; ‘બ્રહ્માનંદ’ મોક્ષ પાલે, તનકા પતા નહી હૈ. ઈશ્વર
૫૯૩ (રાગ : ગઝલ)
ઈશ્વર તેરી બડાઈ, મુઝસે કહીં ન જાવે;
લીલા અનંત ભારી, પ્રભુ ! કૌન પાર પાવે. ધ્રુવ
ગુણસિંઘે તું અપારા, સબ વિશ્વકા અધારા;
સબમેં સબીસે ન્યારા, નિત વેદવાક્ય ગાવે. ઈશ્વર
.
ભૂમી આકાશ પાની, નર દેવ દૈત્ય પ્રાણી;
.
રચના તેરી સુહાની, તુઝ શક્તિકો જનાવે. ઈશ્વર
ગગન મંડલ કે બીચ મેં, ઝલકે સત કા નૂર | નિગુરા ગમ પાવે નહીં, પચે ગુરુ મુખ સૂર |
૩૬૪
જગ પાપ પુણ્ય દોઈ, તુઝસે છિપા ન કોઈ; પાવે હૈ મોક્ષ સોઈ, તુઝ શરણમેં જો આવે. ઈશ્વર
સબ ઝૂઠ જગ પસારા, તુઝ નામ સત્ય પ્યારા,
‘બ્રહ્માનંદ' બારબારા, દિલસે નહીં ભુલાવે. ઈશ્વર
૫૯૪ (રાગ : ગઝલ)
ઈશ્વર તું દીનબંધુ, હમ દાસ હૈ તુમારે; અપની દયા નજરસે, સબ દોષ હર હમારે. ધ્રુવ
હમ બાલ હૈ અજાને, તુઝ રૂપકો ન જાને; પૂરણ સબી ઠિકાને, કહતે હૈ બેદ સારે. હમ
તું હૈ ચરા અચરમેં, જંગલ ગિરી નગરમેં; સબ જીવ નારનરમેં, તુમરે સબી સહારે. હમ૦ ભવસિંધુ હૈ અપારા, બહતા હું બીચ ધારા;
નહીં દુસરા સહારા, પ્રભુ કીજિયે કિનારે. હમ૦ માયાકે જાલમાંહી, હમ તો રહે ફ્સાઈ; ‘બ્રહ્માનંદ’ લે છુડાઈ, કરૂણા નિધાન પ્યારે. હમ ૫૫ (રાગ : બરહંસ)
ઉધો તુઝે જ્ઞાન સાર સમઝાવું, તેરે મનકા ભરમ મિટાવું. ધ્રુવ
મેં નિગુણ વ્યાપક સબ જગમેં, પૂરણ બ્રહ્મ કહાવું; ધર્મ હેત નરરૂપ ધાર કર, ધરણી ભાર નસાવું. ઉધો૦
સંત જનોકી કરૂં પાલના, દુષ્ટન માર ગિરાવું; નિજ ભક્તનકે પ્રેમભાવ વશ, અચરજ ખેલ કરાવું. ઉધો
યોગી જન નિત ધ્યાન લગાવે, સુંદરરૂપ બનાવું; સકલ જગતકે પાપ હરણકો, યશ અપના ફેલાવું. ઉધો મેરો રૂપ સગુણ જો ધ્યાવે, નિર્ગુણ પદ પહુંચાવું; ‘બ્રહ્માનંદ' નામ જો સુમરે, સબ ભવબંધ છુડાવું. ઉઘો
ગગન મંડલ કે બીચ મેં, મહલ પડા એક ચિન્હ 1 કહે ‘કબીર’ સો પાવઈ, જિહિ ગુરુ પરચે દીન્હ II 394
બ્રહ્માનંદ (પુષ્કર)