________________
૩૪૨ (રાગ : દેશ) પ્રભુ મેં કિહિ વિધિ થુતિ કરી તેરી, ગણધર કહત પાર નહિં પાવૈ, કહા બુદ્ધિ હૈ મેરી. ધ્રુવ શક્ર જનમ ભરિ સહસ જીભ ધરિ, તુમ જસ હોત ન પૂરા; એક જીભ કૅર્સ ગુણ ગાવૈ ! ઉલૂ કહૈ કિમિ સૂરા. પ્રભુo ચરમ છત્ર સિંહાસન બરન, યે ગુણ તુમસેં ન્યારે; તુમ ગુણ કહને વચન બલ નાહીં, નૈન ગિનૈ કિમિ તારે. પ્રભુ
જાનૈ આપ આપમેં આપા, સો વ્યવહાર બિલાય હૈ; નય પરમાન નિખેપન માહીં, એક ન સર પાય હૈ. મોહિo દરસન જ્ઞાન ચરન કે વિકલપ, કહો કહાં ઠહરાય હૈ; ‘ધાનત' ચેતન ચેતન હૈ હૈ, પુદ્ગલ પુદ્ગલ થાય હૈ. મોહિo
૩૪પ (રાગ : કેદાર)
૩૪૩ (રાગ : જંગલા) મેં નિજ આતમ બ ધ્યાઉંગા ? રાગાદિક પરિનામ ત્યાગર્ક, સમતાસ લી લાઉંગા. ધ્રુવ મન વચ કાય જોગ થિર કરર્ક, જ્ઞાન સમાધિ લગાઉંગા; કબ હીં ક્ષપક-શ્રેણિ ચઢિ ધ્યાઉં, ચારિત મોહ નશાઉંગા. મેં ચારોં કરમ ઘાતિયા ખન કરિ, પરમાતમ પદ પાઉંગા; જ્ઞાન દરશ સુખ બલ ભન્ડારા, ચાર અઘાતિ બહાઊંગા. મેંo પરમ નિરંજન સિદ્ધ શુદ્ધપદ, પરમાનન્દ કહાઉંગા; ‘ધાનત’ યહ સમ્પતિ જબ પાઊં, બહુરિ ન જગમેં આઊંગા. મેં
રે મન ! ભજ ભજ દીનદયાલ ! જાકે નામ લેત ઇક છિનમેં, કટૈ કોટિ અઘજાલ. ધ્રુવ પરમબ્રહ્મ પરમેશ્વર સ્વામી, દેખે હોત નિહાલ; સુમરન કરત પરમ સુખ પાવત, સેવત ભાજે કાલ. રે મન ઇન્દ્ર ફનિન્દ ચક્રધર ગાવૈ, જાકો નામ રસાલ; જાકો નામ જ્ઞાન પરકાર્સ, નાશ મિથ્યાજાલ. રે મન જાકે નામ સમાન નહીં કછું, ઉરધ મધ્ય પતાલ; સોઈ નામ જપો નિત ‘ધાનત’ છાંડિ વિષય વિકરાલ રે મન
૩૪૪ (રાગ : સારંગ) મોહિ કબ એસા દિન આય હૈ ? સક્લ વિભાવ અભાવ હોહિંગ, વિકલપતા મિટ જાય હૈ. ધ્રુવ યહ પરમાતમ યહ મમ આતમ, ભેદબુદ્ધિ ન રહા ; ઓરનિ કી કા બાત ચલાવેં, ભેદવિજ્ઞાન પલાય હૈ. મોહિo
(રાગ : બિહાગ) અહો ! હરિ વહ દિન બેગિ દિખાઓ, દૈ અનુરાગ ચરન-પંકજ કો, સુત-પિતુ-મોહ મિટાઓ. ધ્રુવ ઔર છોડાઈ સબૈ જગ-વૈભવ , નિત વ્રજ-વાસ બસાઓ; જુગલ-રૂપ-રસ-અમૃત-માધુરી, નિસ દિન નૈન પિઆઓ. અહો પ્રેમ મત્ત હૈ ડોલત ચહું દિસિ, તન કી સુધિ બિસરાઓ; નિસ દિન મેરે જુગલ નૈન સોં, પ્રેમ-પ્રવાહ બહાઓ. અહો
શ્રી વલ્લભ-પદ-કમલ અમલ મેં, મેરી ભક્તિ દ્રઢાઓ; ‘હરીશ્ચંદ્ર' કો. રાધા-માધવ, અપનો કરિ અપનાઓ. અહીંo
સમદષ્ટિ સદગુરુ કિયા, મેરા ભરમ વિકાર જહં દેખો તહં એક હી, સાહિબકા દિદાર
૨૦૦
માનુજ જનમ અનૂપ હૈ, ન આવે દૂજી બાર પક્કા ફલ જો ગિરિ પડા, લગે ન દજી બાર
કવિ ધાનતરાય
ભજ રે મના
Roto