________________
શ્રીમાણિભદ્રનો છંદ.
ખેલ સરે રાખે દરબારે વસુધા અધિકી લાજ વધારે; આઠમ ચૌદસ જે આરાધે' સઘલા જાપ દીવાલી સાધે. મણિભદ્ર પૂજી જે મેાટા તિળુરે કદીએ ન આવે તેાટા; ભાવ કરી જે તુઝને ભેટે માણિક જિણરા દાલિક મેટે. ધન અખુટ બહુ ધન પાવે માણિક તતખિણ રોગ ગમાવે; સેવકને તું માંહિ સાહિઁ મહિમા થાઈ જગ સહૂ માંહિં. જો મુજને' સેવક કરી જાણેા માણિભદ્ર મુજ વિનતિ માના; દીલ ભરી દરીસણુ મુજને દીજે કૃપા કરી સેવકને સુખ કીજે. ૧૦
દૂહા
તું વાસી ગુજરાતāા નવખંડે તુજ નાંમ; મગરવાડે મોટા મરદ કવિયાં [ના] સારે કાંમ. સેવકને તુ સીખવે નાયક નાંમ નરેસ; જિષ્ણુ વિધ હું પૂજા કરૂં હૂકમ પ્રમાણે મેસ. કા અગાડી કવિઅણ્ણા માણિભદ્ર માખાપ, દીલ ભરી દરસણુ દીજીઈ સેવક ટાલ સ’તાપ. માણિભદ્ર મહારાજસ્ ઉદ્ભો કરે અરજ; મુલમત્ર માય દીઈં રાખે। માહરી લાજ. અડચલ ૭૬
૧ સિંહ.
૩
७
८
૯
વસુધામાં મારી લાજ વધારે નાત ગેાત્રમે કુજસ નીવાર; દુઃખ દાલિદ્ર હરિ દૂર પૂત્ર તણી વછા તું પૂરે. ૧ સેતાનીને તુ સમજાવે અવનિપતિ પણ ચરણે આવે; વિઘન અનંતા રાજ નીવારે માંણિભદ્ર મુજ શત્રુ વારે. ૨ સઘલા નર નારી વસ થાઈ ડાકિણી સાકિણી નાસી જાઇં; ભુત પ્રેત તુજ નાંમે ભાગે નાહર' ચાર કદીઇ નવી લાગે, ૩ મેટા દાનવ તુંહી માટે તાવ તેજારા તુહી ત્રેાડે; હરી હર દેવ ધણાઈ હાઈ કલીમે તુમ સરીખા નહી કાઈ. ૪
પરપ
