________________
(૭૨)
એક કળશ નિકળ્યા. તે જોઇ તેણે વિચાર્યુ કે, આવી રીતનું દ્રવ્ય લેવું મારે કલ્પે નહીં, તેથી તે દ્રવ્ય લેખને તે શત્રુ ંજયઉખરે બાહુડમ ત્રીપાસે ગયે, અને તેને તે દ્રવ્ય આપ્યું. તે જોઇ બાહડમત્રીએ વિચાર્યું કે, ખરેખર આ ભાગ્યશાળી ભીમ પસંસારી છે. એમ વિચારિ તેણે ભીમને કહ્યુ કે, હું ભાગ્યશાળી ! તારાં પુણ્યપસાયથી તળે આ દ્રવ્ય મળ્યું છે, માટે તે તારેજ ગ્રહણુ કરવું, અને આ દ્રવ્ય લેમાં તમને કશુ પશુ લાંછન નથી, તે સાંબળી ભીમે કહ્યું કે, હું મત્રીરાજ ! મને અદત્તાદાન લેવાનું નિયમ છે, માટે હું તે દ્રવ્ય ગ્રહણું કરીશ નહી. એટલામાં ત્યાં કયક્ષે પ્રગટ થઇ ભીમને કહ્યું કે, હું ઉત્તમ શ્રાવક ! આ દ્રવ્ય તમાકૂંજ છે, અને તે લેવાથી તમારાં વ્રતનું ખંડન થશે નહીં. તે સાંભળી ખુશી થઇ ભીમે તે દ્રવ્ય અંગીકાર કર્યું, હવે અહીં બાહડમત્રી શત્રુજયપર શ્રી ઋષભદેવ પ્રભુના મંદિરના જીણાહારનું કાર્ય પ્રારંભી પાટણમાં ગયા. અનુક્રમે તે મંદિર બંધાઇ તૈયાર થવાની એક માણુસે તેમને પાટલ્યુમાં જઇ વધામણી આપી; તે વધામણીથી ખુશી થએલા મંત્રિએ તે માણસને બત્રીસ સુવહુની જીભે આપી. એટલામાં એક બીજા માણસે આવી કહ્યું કે, હું ત્રિરાજ ! આપે બધાવેલું તે મંદિર પડી ગયું. તે સાંબળી તે માણ્સને મંત્રીએ ચેસ: સેનાની જીભે આપી. તે જોઇ કોઇ માણસે મંત્રીને સવાલ કર્યો કે, આપે જિનમદિર સપૂર્ણ થ યાની વધામણી આપનારને જે બત્રીસ સુવર્ણની છભા આપી તે તે યેગ્ય હતું, પણ તે જિનમંદિર પડી જવાની ખબર આપનારને વળી તેથી બમણી સુવર્ણ જીભે આપી, તે આશ્ચર્યકારક છે! તે સાંભળી મંત્રીએ કહ્યુ કે, જિનમંદિર પડી જવાની ખાર મારી હયાતીમાંજ મને મળી, તેથી હું તે કરીને પશુ પાકુ કરાવીશ, અને તેથીજ મારા મનમાં હર્ષ થયા છે, અને તે હેતુથીજ મે' તે માથ્યુસને બમણી સુવર્ણ ભે આપેલી છે.
ત્યારબાદ બાહડમત્રી તુરત શત્રુજયપર પાછા આવ્યા, અને જિનમદર પડી જવાનું કારણ શલાટને પુછવા લાગ્યા. ત્યારે શલાટે કહ્યું કે, હું સ્વામી ! ભ્રમતીમાં પક્ષન ભરાવાથી તે પડી ગયું'; માટે જો તે પવનને નિકળવામાટે ચતુર્મુખદારવાળું થાય તે પડે નહીં; પણુ તેમ કરવાથી તે કરાવનારના સંતાનની વૃદ્ધિ ન થાય. તે સાંભળી માડપત્રીએ સલાટને કહ્યુ કે, મારે સંતાનની કશી જરૂર નથી, માટે તું ચતુર્મુખદ્રારવાળુજ જિનમદર કરીને અનાવ?
Aho! Shrutgyanam