________________
( ૧૮ )
બાદ કરણ રાજા તે મીશુલ કુમારીને પરણ્યો. તે મીણલ રાણી શીલ આદિક ઉત્તમ ગુણથી શૈાભાયુક્ત થએલી હતી, પણ રૂપાળી નહીં હાવાથી કરણ રાજાની તેણીનાપર પ્રીતિ થઈ નહીં. આથી કરીને મીણલ રાણી હંમેશાં અત્યંત શાકાતુર રહેતી હતી. એક દહાડે તેણીએ મંત્રીને ખેલાવાને તે સઘળા ઃત્તાંત કહી સભળાવ્યા ત્યારે મત્રિએ કહ્યું કે, હું માતાજી! તમા કઈ પણુ ચિંતા કરો નહીં! પુણ્યથી સધળું કાર્ય સિદ્ધ થશે.
એક દહાડા એક નાયિકા રાજાની પાસે આવી ; અને મધુર વીણા વ ગાડતીથકી રાજસભાના લોકોને રંજન કરવા લાગી. તેણીનું મનોહર રૂપ ખરેખર ઇંદ્રની અપ્સરાને પણ લાવતું હતું. તેણીના કાયલ સરખા મનેહર રાગથી કામી પુરૂષોના હૃદય ચમકવા લાગ્યાં. તેણીના કટાક્ષભાણાએ રાજાના મનને અત્યંત ક્ષાભ પમાડયા. પછી સભાને વિસર્જન કર્યા બાદ કરણુ રાજાએ મત્રિને કહ્યું કે, ગમે તેમ કરીને પશુ તે નાયિકાના મતે મેલાપ કરાવી પાવા. કેમકે, તેણીની વિરહવેદના હવે મારાથી સહન થઇ શકતી નથી. તે સાંભળી મત્રિએ વિચાર્યું કે, કામાતુર થએલા રાજાનું મન તે નીચ નાયિકા પ્રત્યે લાગ્યું છે, પણ તે ધણુંજ અનુચિત છે. એમ વિચાર નત્રિએ અવસર આવેલા જોઇ મીલ રાણીને ઉત્તમ પ્રકારનાં વસ્ત્રાભૂષા પેહેરાવી રાજા પાસે શીખાવીને મેકલી. કામાતુર થએલા રાજાએ પશુ તેણીને નાયિકા જાણીને કંઇ પણ નાત જાત પૂછ્યા વિના તેણીની સાથે વિલાસ કર્યા. તે વખતે મીહુલ રાણીએ એ ધાળુ માટૅ રાજાની પાસે તેની મુદ્રિકાની માગણી કરી; અને કામાતુર થએલા રાજાએ પણ તેણીની માગણી સ્વીકારીને તે મુદ્રિકા આપી. પછી પ્રભાતકાળે મીહુલ રાણી પેાતાને આવાસ આવ્યા બાદ રાજાના મનને પશ્ચાતાપ થયા કે, અરે!! મે દુર્બુદ્ધિએ બહુ નીચ કાર્ય કર્યું. મે’ નીચ જાતિની નારી સાથે પ્રીતિ કરીને મારા આત્માને ખરેખર નરકગામિ કર્યો, માટે હવે હું ઝેર ખાઇ આપધાત કરૂં, કે ગ...પાપાત કરી મારા દેહને પ્રાણ રહિત
કર્યું.
દ્વાર
એવી રીતના પશ્ચાતાપથી રાજાએ આહાર પાણીના ત્યાગ કરી મંત્રિને ખેલાવી કહ્યું કે, અરે!! મૂર્ખ ! તું પણુ નિમકહરામ થયા, કેમકે, આ ચાર પાપ કરતાં તે મને ક્રમ નિવાયૅ નહીં? તે સાંભળી મંત્રિએ હાથ જોડી રા જાને કહ્યું કે, હે સ્વામી ! આપ ગુસ્સા નહીં કરા, તે સમયે મેં મીગુલ રાણીતેજ આપની પાસે મેકલી હતી, તે સાંભળી રાજાએ અત્યંત હર્ષ પામી
Aho! Shrutgyanam