________________
૮૬
અભિનવ ઉદેશ પ્રાસાદ-૪
ભુખ્યા ભજન નવી હાય ગોપાલા લે તેરી કરી લે તેરી માળા
કારણ—
સર્વ દેવદેવમાં પ્રત્યક્ષ દેવ રેટી તાન માન એહ વિના સર્વ વાત એટી
એક ધનાઢ્ય શેઠને પત્ની મૃત્યુ પામેલી. ઉંમર લાયક થતાં પુત્રને પરણાવ્યા,વિવાહ થતાં જ પુત્ર પણ મરણ પામ્યા. વિવેકી અને ધર્મ પરાયણ શેઠે પુત્રવધૂની મનઃસ્થિતિને સમજીને કઈ જ કહ્યુ નહી'.
એક વખત મેાકેા શેાધી ઘરની ચાવી પણ આપી દીધી. કહી દીધું કે હવેથી તું આ ઘરની માલિક છે. ખાવુ-પીવું પહેરવુ. ઓઢવુ બધુ તારી ઇચ્છાનુસાર કરજે. માત્ર તારા પિતૃ કુળ કે આ ગૃહને કયારેય નીચુ' ન જોવું પડે તેવું આચરણ કરજે.
ઘરની સ્વામીની થતાં પ્રસન્ન થઈ ગઈ; ધીમે ધીમે વૈધવ્યનું દુઃખ પણ ભૂલી ગઈ.
શેઠે સુવિધા પુરી પાડી–પણુ વિલાસી ખાનપાન સાથે તપના અંકુશ હતા નહીં. તેમજ આ વિધવાની કોઈ ઉંમર પણ હતી નહીં, ધીમે ધીમે કામવાસનાના રગ તેના મન પર કાબુ જમાવવા લાગ્યા. બધી સુખ સગવડોને આહારની માર્જ યુવાનીના ઉન્માદ વધવા લાગ્યા. ખ'ને કુળની આખરુ જળવાય રહે કેાઈ ને ખબર ન પડે અને કામવાસનાની આગ શાંત થાય તેવા રસ્તા શેાધ્યે.
એક દિવસ સસરાજીને કહ્યું. કે હવે આપણા રસેયેા વૃદ્ધ થયા છે. આંખે બરાબર દેખતે નથી, તે બીજો કેાઈ ચુવાન રસાયેા રાખી લઈએ તે કેમ ?
અનુભવી સસરાજી વાતના તાગ પામી ગયા. કંઈ બેઠા નહીં પણ મનામન વિચાર્યું કે આને જે તપની તાલીમ પણ આપી હાત તા આ દિવસ ન આવત
શેઠ હું બેટા! આજ તા અગિયારસ છે. મારે ઘણાં સમયથી આરાધના છૂટી ગઈ હતી. આ બહાને ચાલા આજ તે ઉપવાસ કરી દઉં. કાલે કંઈક વ્યવસ્થા કરીશું.
