________________
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ-૪ –ના જેને મેળવતા દુઃખ નહીં –ભેગવતા દુઃખ નહીં–ત્યાગ કરતાં પણ દુઃખ નહીં, તે રિદ્ધિ.
શ્રેણિક મહારાજાને સ્પર્શ પણ જેને અકળાવી ગયે. છતાં વૈભારગિરિની ધગધગતી શીલાનું બિછાનું લહેરથી માણ્યું. એકાવનારી થઈ મેક્ષે જશે.
તમારે કઈ રિદ્ધને સંબંધ છે? મોક્ષનો કે નવાણું પેટીને?
શ્રીપાલ ચરિત્રમાં શ્રીપાલ ઉજજેની પહોંચે. માતા કમલપ્રભા તેને ચાદ કરી રહ્યા છે. ત્યારે મયણાં સુંદરી આશ્વાસન આપતા કહે છે. માતાજી આપ નવપદનું સ્મરણ કરી તેના પ્રભાવે તમારા પુત્ર જરૂર મળશે.
ત્યાંજ “બારણા ઉઘાડે” અવાજ થયે. શ્રીપાલે અંદર આવી માતાજીને નમસ્કાર કર્યા. મયણા પણ વિનય-મર્યાદા સાચવી શ્રીપાલને પગે લાગી. હારના પ્રભાવે પોતાની માતા તથા પ્રાણપ્રિયા મયણ સુંદરને લઈ બહાર તંબુમાં પહોંચ્યા. ત્યાં આઠે સ્ત્રીઓએ માતા કમલપ્રભા અને મણ સુંદરીને નમસ્કાર કર્યા. શુભાશીષ લીધી.
મયણાને પૂછે છે કે તારા પિતાને કેવા રંગ–ઢંગથી અહીં બોલાવું. શ્રીપાલના વચનને સમજી મયણાસુંદરી પોતાના પિતાને ખભે કુહાડો રાખી બોલાવવા કહે છે....શ્રીપાલ પ્રજાપાલ રાજાને સંદેશ મોકલે છે. ક્ષણવાર ગુસ્સો પામેલ રાજા મંત્રીના વચનથી ખુલે પગે ચાલી અભે કુહાડે મુકી શ્રીપાલની છાવણીમાં પહોંચે. શ્રીપાલ પણ સામે જઈ સુંદર વસ્ત્રાલંકારથી તેમનું સ્વાગત કરે છે. રાજા તે આ બધું જોઈ આશ્ચર્ય મુગ્ધ થઈ ગયે; ત્યારે શ્રીપાલ કહે છે કે હે રાજન ! આ તો બધાં સદગુરુના વચને પ્રાપ્ત થયેલ નવપદજીનો પ્રભાવ છે.
રાજાએ પણ રાણીવાસમાં સંદેશા મેકલી સૌભાગ્ય સુંદરી-રૂપસુંદરી વગેરે સર્વ પરિવારને બોલાવી લીધું. શ્રીપાલે નાટક મંડળીને નાટક કરવા હુકમ કર્યો. પણ નાટઠ મંડળીની મુખ્ય નટી કેમે ઉભી થતી નથી. માંડ માંડ સમજાવી ઉભી કરી ત્યારે નિસાસે નાખતો દુહો બેલીકિહાં માલવ કિહાં શખપુર, કિહાં બમ્બર કિહાનદ સુરસુંદરી નચાવીયે, દૈવે દલ વિમરદ્દ હાજી વચન સુણી તવ તેહ, જનની જનકાદિક સર્વે હોજી ચિતે વિમિત ચિત્ત, સુરસુંદરી કિમ સંભવે
