________________
૪૨
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ-૪
-
-
-
-
–સાધુ પદનીસાધુની ઓળખ આપતા શ્રીમાન રત્ન શેખર સૂરિજી મહારાજા પૂર્વે જણાવી ગયા કે–જેઓ બધી જ કર્મભૂમિમાં વિચરણ કરે છે, ગુણના સમૂહથી યુક્ત છે, કષાયને અંત આણનારા છે. અત્ત-રીદ્ર રૂપ દુર્ગાનને છોડતા અને ધર્મ–શુકલ ધ્યાનને આદરતા છે. તેમજ દર્શન–જ્ઞાન–ચરિત્ર રૂપ રત્નત્રયીની આરાધના વડે મેક્ષમાર્ગની સાધના કરે છે. તેવા સાધુ ભગવંત એટલે કે મુનિરાજનું ધ્યાન ધરવું.
પદ્મવિજયજી પણ સાધુપદની ઓળખ આપતી પંક્તિમાં જણાવે છેવેદ ત્રણને હાસ્યાદિક ષમિથ્યાત્વ ચાર કષાયજી ચૌદ અત્યંતર નવ નિધિ બાહ્ય ગ્રંથિ તજે મુનિરાય
' –ભવિયણ ભજીયેજીસાધુની લાંબી ઓળખમાં કંઈ સમજ ન પડતી હોય તે ટુંકી વાત યાદ રાખે. અTI MITગ વરૂણ ઘર છોડીને ઘર વગરના થયા તે સાધુ.
જે જે પાછા ઘર છોડી બેઘર બન્યા તે અર્થ નહીં કાઢતા. ગૃહસંસારનો ત્યાગ કરી ચારિત્ર ધર્મની સાધના કરે છે તે લક્ષણ યાદ રાખજે.
સિદ્ધચક યંત્રને પણ યાદ કરે, સાધુ પદ પૂર્વે યંત્રમાં કયું પદ છે?
– ચારિત્ર – આ ચારિત્ર પર જ સાધુપણાને સુંદર સંબંધ જોડી આપે છે. સાધુને માટે પૂર્વ શરત કઈ ? ચારિત્ર. જ્ઞાન હોય-દર્શન હોય પણ આચરણ-ચારિત્ર ન હોય તો ? કોઈ કિંમત ખરી? –ના- યત્રમાં પદેના સંબંધ ખૂબજ સમજણ પૂર્વક ગોઠવાયેલા છે. ચારિત્ર હોવું એ જ પ્રધાન ઓળખ દઈ દીધી સાધુ ભગવંતની.
ઈલાચીકુમાર નટડીના મેહમાં પડીને નટ બન્યો છે. શ્રીમંત પિતાસંસ્કારી માતાને છોડીને નટકળ દેખાડતે ભટકી રહ્યો છે. રાજા પાસે મોટું દાન મેળવીને નટડીને પરણવાને માટે આખી રાત્રી વાસ પર નવનવા ખેલ કરે છે.
