________________
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ–૪
૧૮
પણ હે ખાલિકા, તારે આમાંનું કાઇ દુઃખ નથી.
માનવીને અચાનક કેવું દુઃખ આવી પડે છે તેના એક પ્રસંગ ૧૮૪૦ ના મહાસુદ ૧૦ બનેલા.
અમરેલીમાં લાઠી નામે ગામ હતું. ત્યાંના કુંવર દાજીભાના વિવાહ મંડાયા. સુખાના ઘુંટડા ભરાઈ રહ્યા છે-આખા ડાયરા વેલડું આવવાની વાટ જોઇને બેઠા છે.
દાજીભાએ પેાતે પણ દસે આંગળીએ વેઢ પેર્યા છે, પીઠી ચાડી છે. સેાનેરી સાથે માંગ્યેા છે, માં માથે રાજતેજ ઝગારા કરે છે.
સામે પક્ષે વાલીમા પણ ખાંડા સાથે ત્રણ ફેરા ફરી, ચેાથેા ફે ફરવા અને જીવતર ઉજાળવા વેલડામાં બેસી ઘેરથી નીકળ્યા છે.
સમય સાધી લાખા ચાવડાએ. પચીસ ભેરુ ખંધ સાથે નીકળી લાઠી પર ઘેાડે ચડી પુગ્યેા અને ગાયાનુ ધણ વાળી હાલી નીકળે.
જયાં ડેલે સમાચાર પુગ્યા કે દાજીભા ઘેાડે છલાંગ મારી વાંહેવાહ જાય દીધે. લાખા ચાવડાએ જોયુ` કે આ તેા કુંવર આવી રીયા છે. તરત બધાં ભેરુબધાને રાકી દીધાં.
કુંવરને કહ્યું તમે મી ઢાળ બધા છે. તમારી માથે ઘા ન થાય. કુંવરે મીઢાળના તાડીને ઘા કર્યા. પાંચને તેા ઢાળી દીધા પણ અચાનક કાઇની ખછી વાગી ને કુવર ત્યાંજ પોઢી ગયા.
જીવતરને લહાવા લેતા
વાલીમાના ચાથા ફેરા અધુરા રહ્યો. પહેલાજ વિધવા થઈ ગયા.
પણ કર્માંના સ`થા અભાવ થયા પછી ખરુ? સિદ્ધોને કાયમ માટે સુખસુખને સુખ સ્થિતિ સાદિ અનંત છે. અટલે કદી ઘટવાનુ છે જ નહી
આવું કોઈ દુઃખ આવે જ હાય તેના સુખની
સિદ્ધોને આત્માનું સંપૂર્ણ સ્વાતંત્ર્ય પ્રાપ્ત થયુ છે. ચાની માયા કે દર્મ્યાનગિરિ સવ થા ચાલી ગઈ છે. તેથી જન્મ મરણ કે રાગ-વૃદ્ધત્વના પણ ભય નથી.
તાત્ત્વિક ભાષામાં કહીએ તેા અનંત જ્ઞાન–અન તદન-અને તેચારિત્રઅન તવીય એ ચાર ગુણા તેમજ અવ્યાબાધ સુખ, અગુરુલ પણ, અક્ષસ્થિતિ, અરૂપી પણ એવા આઠ ગુણા પ્રાપ્ત થાય છે.
