________________
७३
अ उ ण ती सो पा ढो.
सेज्जत्तो राम भारिआ सिआ उढेइ. मालाअ फुलं पडइ. माआइ सक्करं लहेइ. अम्हे सहाए उट्ठासी. नावाओ पाणीअं निक्कलइ. कन्नाहिन्तो कहं सुणीअ. वीसाउ बालाहिन्तो वीणं सुणिस्सं. सव्वाहिन्तो दिसासुन्तो पभा पसङ्.
तीसत्तो सेज्जाओ उट्ठाही णरा. साराउ भाउजायासुन्तो पडायं सिक्खिहिमि. अज्ज कक्कडिआअ साकं खाज्जस्सामि. कल्ले बालाणं परिक्खा होज्जहिए.
बुहुक्खाए दुक्खं बहु. तिसलाइ माआए पुत्तो सिरिवद्धमाणो होज्जाहिए.
कोइलाणं सदं सव्वे सुणेइरे. धवलाए चन्दिआअ पयासो आणंदं देइ.
बालो गड्डाए पडीअ ? नावाइ पडीअ, गड्डाअ न. वासवदत्ते ! हलिहाए मिटुं होइ ? सरला ! हलहाअ
मिटुं नत्त्थि. निसासु सिंघो तराए धावइ. सिरिवीरस्स आणासु सहहामो. छरिआणं धारासुं थोवं पाणीयं अत्थि. बाला ! तुम्हे सिक्खं सुणेह.. माउसिआओ ! झट्ट किं न जाही ? ओ माआउ ! तुम्हाणं आसिसं इच्छामो.
हे माअरा ! संपयाओ इच्छामो. वीसाए सह वीसाइ चालीसा होइ. वीसाइ सह तीसाअ पन्नासा होइ. चउवीसं जिणाणं वन्दामि.
D:mishralsadhulprakrta.pm5/3rd proof