________________
૭. કુસુમ :
ધારણા :
ધારણા: ૪. ઉપાણઃ
ધારણ :
૮. વાહણ :
થયેલ સર્વ પકવાન્ન) આ છ વિગઈમાંથી ઓછી-વત્તીનો રોજ ત્યાગ કરવો. જે વિગઈ મૂળમાંથી ત્યાગવામાં આવે તે વિગઈની કોઈ પણ બનાવટ ન વાપરી શકાય. અને જે વિગઈ કાચી ત્યાગવામાં આવે તે વિગઈની અન્ય બનાવટો વાપરી શકાય. જેમ દૂધ મૂળમાંથી ત્યાખ્યું હોય તો તેની બનાવટ માવો, ચા વગરે પણ ન વપરાય અને દૂધ કાચું ત્યાખ્યું હોય તો માત્ર દૂધનો જ ત્યાગ ગણાય. તેની બનાવટ વાપરી શકાય. આ રીતે સર્વ વિગઈ માટે સમજી લેવું. ગુરુગમથી જાણીને નીવિયાતાનો પણ ત્યાગ ધારી શકાય. દા.ત. આજે દૂધ, ઘી મૂળમાંથી ત્યાગ અથવા કાચા ત્યાગ. ઉપાણહ એટલે પગમાં પહેરવાના પગરખાં. જેમકે બૂટ, ચંપલ, સ્લીપર, પાવડી વગેરે. દા.ત. આજે દશ જોડીથી વધુ પગરખાં વાપરવાના નહિ. એકના એક જોડા વારંવાર વપરાય તો પણ એકમાં ગણતરી થાય. પણ બીજા જોડા એક સેકન્ડ માટે પણ પહેરીએ તો તેની ગણતરી બીજા જોડા માટે થઈ જાય છે. દુકાનમાં જોડા ખરીદવા જતાં માપ માટે ઘણા જોડા પગમાં નાખવા પડે છે. માટે તે પૂરતી જયણા છૂટ સમજવી રાખવી. તંબોલ એટલે વાપર્યા બાદ મુખશુદ્ધિ માટે વપરાતી ચીજો. જેમકે પાન, સાદો મસાલો, વરીયાળી, સોપારી, ઈલાયચી, ધાણાની દાળ વગેરે. (આમાં જો કે ‘પાન’ તો વાપરવા જેવા નથી.) આમાં જેટલા તંબોલ વાપરવા હોય તેની સંખ્યા ધારવી તેમજ તેનું નિશ્ચિત પ્રમાણ પણ ધારી શકાય. દા.ત. પાંચ તંબોલથી વધુ ન વાપરવા. તેમાં સાદા મસાલા બે, સોપારી એક અને અન્ય મુખવાસ ૫૦૦ ગ્રામથી વધુ નવાપરવો. ધોતીયું, ખેસ, શર્ટ, પેન્ટ, જાંગીયો, ટોપી, હાથના કે પગના મોજા, સ્વેટર, ગંજી, ગરમ શાલ વગેરે (બહેનોએ પોતાના સાડી વગેરે વસ્ત્રો સમજી લેવા.) પહેરવાની ચીજો વસ્ત્રમાં ગણાય. કેટલા વસ્ત્ર પહેરવા તે ધારવાના હોય છે. દા.ત. ૨૫ થી વધુ વસ્ત્ર ન પહેરવા. એક જ દિવસમાં વારંવાર ગમે તેટલી વખત પહેરાય તો તેની
દરિયા જેટલા પાપો ખાબોચિયામાં - ૨
ગણતરી એકમાં જ થાય, પરંતુ વસ્ત્ર બદલાય તો ગણતરી વધે. દા.ત. જુદા-જુદા ત્રણ જાતના શર્ટ દિવસમાં પહેર્યા હોય તો ત્રણે વસ્ત્રની ગણતરી થાય. અહીં સુંઘવાની ચીજો અંગે મર્યાદા બાંધવાની છે. વળી તે સુંઘવાની ચીજોમાં પ્રમાણ પણ ધારી શકાય. છીંકણી, પુષ્પ, અત્તર, સેન્ટ, ઘી, તેલ વગેરે સુંઘવાના ઉપયોગમાં લેવાય તે. દા.ત. ૨૫ થી વધુ ચીજો સુંઘવાના આશયથી સુંઘવી નહીં. અને વજનમાં કુલ પાંચ કીલોથી વધુ પ્રમાણ નહિ સુંધું. અહીં પાંચ કીલો વજન એટલે જણાવ્યું છે કે ભૂલથી તેલ કે ઘી વિગેરેનો આખો ડબ્બો સુંઘાઈ જાય તો તે સઘળું પ્રમાણ ગણાય. જે તે વસ્તુઓ સુંઘવાની ટેવ છોડી દેવી જોઈએ અને જરૂર પડે આંગળી ઉપર અલ્પ પ્રમાણ લઈને સુંઘવું જોઈએ, તો ઘણા પાપમાંથી બચી જવાય. એક સ્થળેથી બીજે જવા માટે ઉપયોગમાં આવતા સાધનોનો સમાવેશ વાહણમાં થાય છે. જેમકે ઘોડો, ઘોડાગાડી, ઊંટગાડી, ગાડું, સ્કુટર, સાયકલ, મોટર, ટ્રેઈન, વિમાન, સ્ટીમર, હોડી વગેરે. અહીં વાહનની સંખ્યા ધારવી. દા.ત. ૫૦ થી વધુ વાહનનો ઉપયોગ કરવો નહિ. એકનું એક વાહન ગમે તેટલી વાર વાપરવામાં આવે તો પણ તે એક જ વાહન ગણાય. પણ વાહન બદલાય તો સંખ્યાની ગણતરી પણ બદલાય. જેમ એક દિવસમાં જુદા-જુદા ચાર સ્કુટર વપરાય તો ચાર વાહન ગણાય. પરંતુ એકનું એક જ સ્કુટર ગમે તેટલી વાર વાપરવામાં આવે તો પણ તે એક જ વાહન ગણાય. બેસવા માટે અને સુવા માટે જે-જે ચીજો વપરાય છે તેનો સમાવેશ શયનમાં થાય છે. જેમકે પાટ-પાટલા, પલંગ, ખાટલા, ટેબલ, ખુરશી, સોફાસેટ, ગાદલા, ગોદડા, ઓશીકા, શેતરંજી, કોચ, ઓછાડ, બેસવાનું આસન વગેરે... અહીં શયન માટે વપરાતી ચીજોની સંખ્યા ધારવાની હોય છે. દા.ત. ૫૦ થી વધુ શયનની ચીજો વાપરવી નહિ. એકની એક ચીજ ગમે તેટલી વાર વપરાય તો પણ તેની ગણતરી
દરિયા જેટલા પાપો ખાબોચિયામાં - ૩
૫. તંબોલઃ
ધોરણા :
ધારણા :
૯. શયન :
૬. વસ્ત્ર:
ધારણા :
ધારણા: