________________
૫૮
તેવી) કહી છે. ભાવની પરાવતિ ( અધ્યવસાયની ફેરફારી ) વડે વળી એએને છ લેશ્યા હાય છે.
વિવેચન—સૌધર્માદ્રિ દેવને તેો વિગેરે ત્રણ વેશ્યા અને નારકીઓને કૃષ્ણાદિ ત્રણ લેશ્યા કહી, તે વેશ્યા દ્રવ્ય અવસ્થિત જાણવાં, પણ અસુરા જાજા॰ ઈત્યાદિ શરીરના બાહ્ય વર્ણ રૂપે ન જાણવાં. દ્રવ્ય ક્ષેત્ર અને કાલાદિ સામગ્રી પામીને ભાવની પરાવિત એ (અધ્યવસાય ખઢલાવાથી) એ ( દેવતા અને નારકી ) ને વિષે છ એ લેશ્યા હાય છે.
તિય ચ અને મનુષ્યને ભવાંતરે (દેવતા અને નારકીના ભવમાં ઊપજતાં) અથવા શેષ કાળે મૂળગી લેસ્યાના ત્યાગે અને નવી લેફ્સાના સંચાગે નવી લેસ્યા થાય. જેમ ધાળું વસ્ત્ર મછાર્દિકના સંચાગે પાતાનું મૂળશ્વેત સ્વરૂપને ગુમાવે અને તરૂપ ( રકતાદિ વ રૂપ) પણે પરિણમે, તથા લેસ્યાના કાળ ઉત્કૃષ્ટથી અંતર્મુહૂત સુધી તેને હાય છે.
દેવતા અને નારકીને મૂળગી લેશ્યા નવી લેસ્યાના સચેગે પ્રગટપણે અથવા અપ્રગટપણે તેને આકાર માત્ર પામે, પણ તપ પણે ન થાય. જેમકેઃ—ટિક તે જાસુદના કુલ સંગે પ્રગટ તેનું પ્રતિબિંબ પામે અને નીલમણિ કાળા દોરે પાવીએ. તે તે નીલમણિ અપ્રગટપણે કાળા દ્વારાના રંગ જેવા આકાર માત્રને પામે. પણુ અને દૃષ્ટાંતમાં તદ્નરૂપ પણે ન થાય. તેવીજ રીતે કૃષ્ણાદિ વેશ્યાના કૂબ્યા તે
