________________
Ros
ઉ–ઉંચું.
નારય-નાકી. ભવણ-ભવનપતિ.
ઇસ-તિષીને. વણુણું-વ્યંતરને.
તિરિયંતિ છું. બહુગે-વધારે. માણિયાણ-વૈમાનિકને.
નરતિરિયાણું–મનુષ્ય અને અહે–નીચે.
તિયં ને. એહી-અવધિજ્ઞાન. અeગવિહે-અનેક પ્રકારે.
શબ્દાર્થ—ભવનપતિ અને વ્યંતરને ઉંચું અવધિજ્ઞાન વધારે હોય અને વૈમાનિકને નીચે અવધિજ્ઞાન વધારે હોય છે. નારકી અને જોતિષીને તિર્ણ અવધિજ્ઞાન વધારે હોય છે. મનુષ્ય અને તિર્યને અવધિજ્ઞાન અનેક પ્રકારે હેય છે.
વિવેચન-ભવનપતિ અને વ્યંતરને અવધિજ્ઞાન ઉંચુ વધારે હેય, વિષ્ણુ તથા નીચુ થોડું હોય છે વૈમાનિકને નીચું અવધિજ્ઞાન ઘણું હોય, તિÚ તથા ઉંચું થોડું હોય છે, નારકી અને તિષીને તિથ્થુ અવધિજ્ઞાન વધારે હોય, ઉંચું તથા નીચું દેવું હોય છે. મનુષ્ય અને તિર્યંચને અવધિજ્ઞાન અનેક પ્રકાર હોય છે, એટલે કોઈને ઉંચું ઘણું હોય, કેઈને નીચું ઘણું હોય, કેઈને તિર્લ્ડ ઘણું હોય છે. આ અવધિજ્ઞાનમાંથી જેઓને ક્ષેત્રથી લેકના સંખ્યાતમા ભાગનું અને કાળથી પોપમના સંખ્યાતમા ભાગનું અવધિજ્ઞાન હોય છે, તેઓ કેવળી ભગવાનના મને દ્રવ્યને જાણે છે.
