________________
૧૬૨
(સનકુમાર અને માહેદ્ર)ના દેવા સ્પ સેવી, (તે પછી) એ દેવલેક (બ્રહ્મ અને લાંતક)ના ધ્રુવે રૂપસેવી, (તે પછી) એ દેવલાક (મહાશુક્ર અને સહસ્રાર)ના દેવા શબ્દ સેવી, ચાર દેવલેક (આનતદિ)ના દેવા મન વડે અને ઉપરના દેવા અલ્પવિકારી અને અનંત સુખવાળા હાય છે.
વિવેચન—ભવનપતિ, વ્યંતર, જ્યુતિષી, સૌધમ અને શાન દેવલોકના દેવા મનુષ્યની પેઠે કામભાગ કરે. કાયસેવા વિના દેવાંગના પણ તૃપ્તિ ન પામે. દેવતાને મનુષ્યની પેઠે વીય હાય છે, પણ કેશાદિ હાતાં નથી. સનકુમાર અને માડેદ્ર દેવલાકના દેવા પેાતાને ભાગ ચેાગ્ય અણુહીતા દેવાંગનાની કાયાના અવયવે (સ્તન ભૂજા વિગેરે) ને સ્પર્શ કરવાથી સંભાગ સુખ અનુભવે. બ્રહ્મ અને લાંતક દેવલાકના દેવા દેવાંગનાનું રૂપ દેખીને કામસુખ અનુભવે. મહાશુક્ર અને સહસ્રાર દેવલેાકના દેવા દેવાંગનાનાં ગીત હાસ્ય ગિલાસ ભાષણુ અને ઝાંઝર વિગેરેના શબ્દ સાંભળી કામસુખ અનુભવે. માનતાદિ ૪ દૈવલેાકના દેવા પેાતાને સ્થાનકે રહેલા પેાતાને રમવા ચેાગ્ય દેવીને મનમાં ચિંતવે, તે વખતે તે દેવી પેાતાના સ્થાનકે બેસી, શૃંગાર કરી, ખુરી કાચેષ્ટાને મનમાં ધરી, ભાગને માટે સાવધાન થાય, તેથી તે દેવ મન સંકલ્પે કરી પૂર્ણ સુખ પામે. કાયસેવીની જેમ સ્પર્શાદિ સેવી દેવનાં વીય પુદ્ગલા દેવાંગનાના શરીરમાં દેવ શક્તિથી સંચરે, તેથી દેવાંગનાને સુખ ઉપજે, પરંતુ દેવના વૈયિ પુદ્ગલાથી ગર્ભ ઉપજે નહિં. ચક્રવર્તિના વૈક્રિય
