________________
આપણા બધાનો સમાવેશ કાંઈ સંમૂચ્છિમ મનુષ્યોમાં ન થાય ! આપણે ગર્ભજ મનુષ્ય કહેવાઈએ. કારણ કે આપણે જન્મતા પહેલાં માતાના ગર્ભમાં રહીને પછી
જન્મ્યા હતા.
કર્મસત્તાને કોઈની ય શરમ નડતી નથી. કોઈને ૫૦ વર્ષની ઉંમરે ઉપાડે તો કોઈને ૧૬ વર્ષની યુવાનવયે પણ મૃત્યુના મુખમાં હોમી દે, તો વળી કોઈને તો સાત જ દિવસનું આયુષ્ય અનુભવાવી પરલોક રવાના કરાવી દે ! અરે ! માતાના ગર્ભમાં આવ્યાને હજુ તો અંતર્મુહૂર્ત માંડ પૂર્ણ થયું હોય ત્યાં જ મોતનો કોરડો ઝીંકી દે . હજુ તો છ પર્યામિ પણ પૂર્ણ ન કરી હોય અને પરલોક જવું પડે તો તે મનુષ્યને પર્યાપ્તા તો કહેવાય જ શી રીતે ? તેઓ અપર્યામાં ગર્ભજ મનુષ્ય કહેવાય. પણ જેઓએ પર્યાપ્ત પૂર્ણ કરી દીધી છે કે પૂર્ણ કર્યા પછી જ મરવાના છે તેઓ પર્યામા ગર્ભજ મનુષ્ય કહેવાય. આપણા બધાનો સમાવેશ પર્યાપ્ત ગર્ભજ મનુષ્યમાં થાય.
આમ, ગર્ભજ મનુષ્યોના પર્યાપ્તા અને અપર્યાપ્તા, એમ બે પ્રકાર થાય. આ બંને પ્રકારના ગર્ભજ મનુષ્યો પૂર્વે જણાવેલા ૧૦૧ ક્ષેત્રોમાં થાય છે. તેથી ૨૪ ૧૦૧ = ૨૦૨ ભેદ ગર્ભજ મનુષ્યોના થયા.
તેમાં સંમૂર્ચિચ્છમ મનુષ્યોના ૧૦૧ ભેદ ઉમેરતાં મનુષ્યોના કુલ ભેદ ૩૦૩ થાય છે. આ સંપૂર્ચિચ્છમ મનુષ્યો, ગર્ભજ મનુષ્યોની ચૌદ પ્રકારની અશુચિમય (ખરાબ) વસ્તુઓમાં ઉત્પન્ન થાય છે. ગર્ભજ મનુષ્યોથી છુટા પડી ગયાને જેને અડતાલીસ મિનિટ થઈ ગઈ છે, તેવા વિષ્ટા, મૂત્ર, બળખા (ફૂંક), નાકનું શ્લેષ્મ, વમન (ઉલટી), પુરું, લોહી, વીર્ય, નગરની ખાળ, મૃતકના ક્લેવરો અને સર્વ અશુચિસ્થાનમાં એક સાથે અસંખ્યાતા સંમૂચ્છિમ મનુષ્યો ઉત્પન્ન થઈ જાય છે.
તેઓની હિંસાનું પાપ આપણાથી શું થાય ? આપણને કોઈ મારે તો આપણને કેવું થાય ? તેવું જ તમને પણ થાય. માટે તો ‘‘કેમ થાય આ પાપ ?’’ એવો ભાવ ગુરુભગવંતોની પ્રત્યેક ક્રિયામાંથી નીકળતો જોવા મળે છે. લાવો ત્યારે, તમને પણ તે ગુરુભગવંતોના જીવનમાંથી તમારે કરવા યોગ્ય બાબતો જણાવું, તમે પણ યથાશક્તિ તે બાબતોને તમારા જીવનમાં લાવવા પ્રયત્ન કરજો.
એઠું મૂકવું નહીં. થાળી ધોઈને પીધા પછી રૂમાલથી લૂછી લેવી. એઠાં ગ્લાસથી પાણી લેવું નહીં. ગ્લાસને રૂમાલથી લૂછી લેવો. બાથરૂમ-સંડાસનો ઉપયોગ ન કરતાં બહાર જવું. પરસેવાવાળા કપડા અડતાલીસ મિનિટમાં સૂકાઈ જાય તેમ સૂકવી દેવા. કાનનો મેલ, નાકનું શ્લેષ્મ, મોઢાનું થૂંક, આંખના પીયા, નખનો મેલ, લોહી, પરું, ઉલટી વગેરેને અડતાલીસ મિનિટ થાય તે પહેલાં જ રેતીની સાથે મેળવી દેવું. ખાવાપીવાની વસ્તુને અડતાં પહેલાં હાથ ધોઈને લૂછી લેવા. પાટો છોડ્યા પછી તે પાટાને કે રૂને પણ રેતી સાથે મસળી લેવા.
૮૪
ܟ