________________
સાથે કેમ સરખાવો છો ?
કેશીસ્વામી : એકવાર કેટલાક કઠિયારાઓ લાકડાં લેવા જંગલમાં ગયા. આગળ વધતાં મધ્યાહ્ન સમયે પોતાનામાંના એક કઠિયારાને ત્યાં જ રોકી બાકીના કઠિયારાઓ લાકડા લેવા અંદરના જંગલમાં ગયા. જતી વખતે સીધું-સામાન અને દીવાવાળા ફાનસને તે કઠિયારાને આપીને કહ્યું કે, આ દીવાના અગ્નિની મદદથી ચૂલો બનાવી રસોઈ કરીને તૈયાર રાખજે. કદાચ કોઈ કારણે દીવો ઓલવાઈ જાય તો તું લાકડામાંથી અગ્નિ લઈને પણ રસોઈ તો બનાવજે જ. અમે લાકડાનો ભારો લઈને આવીએ છીએ. પછી આપણે સાથે જમીશું. પેલા કઠિયારાએ બધું સીધું-સામાન તૈયાર કરીને, ચૂલો સળગાવવાની શરૂઆત કરી. પણ તે દરમ્યાન પવનથી દીવો તો ઓલવાઈ ગયો હતો. હવે શું કરવું ? ચૂલો સળગાવ્યા વિના તો રસોઈ શી રીતે થાય ? કઠિયારો મૂંઝવણમાં પડ્યો. ત્યાં તેને પોતાના સાથીદારોની વાત યાદ આવી. કદાચ કોઈ કારણે દીવો ઓલવાઈ જાય તો તું લાકડામાંથી અગ્નિ લઈને પણ રસોઈ તો બનાવજે જ.”
તેણે તરત જ એક લાકડું લઈને તેમાં અગ્નિ શોધવાનું શરૂ કર્યું. ચારે બાજુ ફેરવી ફેરવીને જોયું પણ અગ્નિ તો ક્યાંય ન દેખાયો ! પછી તેણે કુહાડાથી લાકડાના બે ચીરીયા કર્યા. છતાં તેમાં ય તેને અગ્નિ ન દેખાયો. ફરી ટૂકડા કરીને તપાસ કરી, તો ય નિષ્ફળતા મળી !! પછી તો તેણે તે લાકડાના રાઈ રાઈ જેવડા ટૂકડા કર્યા. પણ ક્યાં ય તેને અગ્નિનું નામનિશાન પણ ન જણાયું !!!
આખરે, થાકી કંટાળીને લાચાર બનેલો તે લમણે હાથ દઈને ચિંતાતુર થઈને બેઠો. સાથીદારોને આવવાનો સમય થઈ ગયો છે. છતાં ય હજુ હું રસોઈ બનાવી શક્યો નથી. તેવો અફસોસ કરતો તે સમય પસાર કરી રહ્યો હતો.
થોડા સમય પછી તેના સાથીદારો લાકડાનો ભારો લઈને ત્યાં આવ્યા, થાક્યા હતા. ભૂખ્યા હતા, પરસેવાથી રેબઝેબ પણ થયા હતા. આવીને તરત ભોજન માંગ્યું... પણ પેલો કઠિયારો તો દીન મુખે રડવા લાગ્યો.
એક જણે પૂછ્યું, “અરે રડે છે કેમ? શું હજુ તે રસોઈ બનાવી નથી? કઠિયારાએ કહ્યું “ભાઈઓ ! તેથી જ રડું . શું કરું? તે મને
