________________
જણાવ્યું ત્યારે એટલું જ બોલ્યા કે, “આ તો બધો પુદગલનો પરિણામ છે. તેમાં શું હરખ - શોક કરવાનો? સબ પુદ્ગલકી બાજી.”
પણ તેમની આ વાત રાજા કે તેના દરબારીઓમાંથી કોઈને ગમી નહિ. અણગમાનો ભાવ તેમના મુખ ઉપર આવી ગયો.
આ વાતને ઘણો સમય વીતી ગયો. મંત્રીના મનમાં રાજાને યોગ્ય બોધપાઠ આપવાની ઈચ્છા હતી.
યોગ્ય અવસર જાણીને એક દિવસ મંત્રીએ રાજાને પોતાના ત્યાં સપરિવાર જમવા પધારવા આમંત્રણ આપ્યું. પેલા દરબારીઓને પણ જમવા બોલાવ્યા.
બત્રીસ પકવાન્સ ને છત્રીસ જાતના શાક, અનેક પ્રકારના ફરસાણો અને ચટણીઓથી ચટાકેદાર બનાવેલું ભોજન પીરસવામાં આવ્યું. એકેક વસ્તુ એવી અભૂત હતી કે એક ખાઓ ને બીજી ભૂલો. છેલ્લે સરસ મજાનું સુગંધીદાર પાણી પીરસાયું.
જ્યાં બધાએ આ પાણી વાપર્યું, ત્યાં જ બધાના મુખના ભાવ બદલાઈ ગયા. આવું અદ્ભુત સ્વાદિષ્ટ પાણી તેમણે જીંદગીમાં ક્યારે ય ચાખવા નહોતું મળ્યું! શું પાણી આટલું બધું સ્વાદિષ્ટ હોઈ શકે? તે તેમનો સવાલ હતો. બધી જ સ્વાદિષ્ટ ચીજોને આ પાણીએ ભૂલાવી દીધી.
રાજાથી તો મંત્રીને પૂછાઈ ગયું. “હે મંત્રીશ્વર ! આ પાણી તમે ક્યાંથી લાવ્યા? મારે તો આવું જ પાણી હવે રોજ પીવા માટે જોઈએ. કહો તો ખરા? તે પાણી અને રોજ પીવા મળી શકે કે નહિ?
મંત્રી : “રાજન ! આ પાણી આપણા નગરમાંથી જ મેં મેળવ્યું છે. આપ જરા ય ચિંતા ન કરો. આપને રોજ આવું પાણી જોઈતું હશે તો મળી જશે.”
પણ મંત્રીશ્વર ! શું વાત કરો છો ! આપણા જ નગરમાં આવું પાણી છે, છતાં મને આજ દિન સુધી કેમ પીવા ન મળ્યું? કહો તો ખરા ? આ નગરમાં આવું પાણી કઈ વાવડીમાં થાય છે?
“રાજન ! હાલ તો આપ શાંતિથી આ ભોજન કરો. પછી હું આપને આ પાણી અંગે બધી વાત કરીશ.”
જમણ પૂર્ણ થયા બાદ, રાજા તથા સર્વ દરબારીઓ આજના આ સ્વાદિષ્ટ પાણી અંગે વિશેષ માહિતી મેળવવા ઉત્સુક બન્યા. મંત્રીશ્વરે અભયદાનની માંગણી કરીને રાજાને જણાવ્યું કે, “હે રાજન ! તે દિવસે આપણે દુર્ગધ મારતી ગટર પાસેથી પસાર થતાં હતા, ત્યારે બધાએ પોતાના નાકને રૂમાલ બાંધી દીધા હતા, તે આપને યાદ છે ને? તે ગટરનું, દુર્ગધ માર? તું, ગંદુ પાણી લાવીને મેં આપને બધાને પીરસ્યું છે!”
aaઝ ૭૩ જ કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૨ )