________________
નલિનીગુલ્મ વિમાન મળે.”
ગુરુદેવ “બેટા અયવંતી! ધર્મ તો મોક્ષ માટે જ કરાય. ઊંચામાં ઊંચો ધર્મ છે. આ સંયમજીવનનો. અસાર એવા સંસારને ત્યાગીને સાધુ બનવાનું. કષ્ટો, ઉપસર્ગો અને પરિષદોને સહન કરવાના. તમામે તમામ કર્મોને ખતમ કરવાના. કેવળજ્ઞાન પામીને મોક્ષે જવાનું. નલિનીગુલ્મ વિમાનનું સુખ તો કુછ નહિ, એવું મોક્ષનું અદ્ભુત સુખ પામવાનું. તે સુખ ક્યારેય ચાલ્યું જાય નહિ. દુઃખનો તો પડછાયો પણ ન પડે. કોઈની પરાધીનતા પણ નહિ. માટે નલિની ગુલ્મ વિમાનમાં જવાની જરૂર નથી. આપણે તો સીધા મોક્ષે જ જવાની સાધના કરવાની.”
ગુરુદેવ! આપની વાત તદ્દન સાચી છે. દીક્ષા લઈને મોક્ષની જ સાધના કરવી જોઈએ. પણ મારી ઈચ્છા તો હાલ નલિની ગુલ્મ વિમાનમાં જવાની છે. આપ મને જણાવો કે દીક્ષા જીવનનું પાલન કરવાથી જેમ મોક્ષ મળે તેમ નલિનીગુલ્મ વિમાન મળે કે નહિ?
ગુરુદેવઃ “અરે અયવંતી! તું આ શું બોલ્યો? જેનામાં મોક્ષ આપવાની તાકાત છે તે સર્વવિરતિ ધર્મમાં સ્વર્ગના સુખ આપવાની તાકાત કેમ ન હોય? જે દાનવીર શેઠ કરોડો રૂપીયાનું દાન કરી શકે તે શું પાંચ - દસ રૂપીયા ન આપી શકે? સાધુજીવનના પાલનની તાકાત તો અપરંપાર છે. તે મોક્ષ આપી શકે છે અને સ્વર્ગના સુખો પણ આપી શકે છે. પણ તે સુખો ઈચ્છવા જેવા નથી. આપણે તો માત્ર મોક્ષના સુખને જ ઈચ્છવું જોઈએ. તે મેળવવા જ સાધના કરવી જોઈએ. બાકી આ સંયમજીવનના પાલનથી નલિની ગુલ્મ વિમાન પણ મળી તો શકે જ.”
ગુરુદેવ ! આપની વાત સાવ સાચી છે. આ સંયમધર્મની સાધના મોક્ષ મેળવવા જ કરવી જોઈએ. મોક્ષસુખ જ ઈચ્છવા જેવું છે. નલિની ગુલ્મ વિમાનના સુખો કદી ય ઈચ્છવા જેવા નથી. તે તો ત્યાગવા જેવા છે. મોક્ષસુખ મેળવવામાં તેઓ તો વિબ સમાન છે. છતાં ય કોણ જાણે કેમ મને તો ત્યાં જ જવાનું મન થાય છે. તે સુખને મેળવવા હું દીક્ષા લેવા માંગું છું. મને આપ સંયમજીવનનું દાન કરો.”
અને... અયવંતી સુકુમાલે સુખભર્યા સંસારનો ત્યાગ કર્યો. સાધુજીવન સ્વીકાર્યું. જંગલની કેડીએ આગળ વધ્યા. કાયોત્સર્ગ ધ્યાનમાં લીન બન્યા. મનમાં ઊંડે ઊંડે પણ નલિનીગુલ્મ વિમાનમાં જવાની ભાવના પડેલી હતી. શિયાળણો આવી. મુનિ પર હુમલો કર્યો. તેમને ફાડી ખાવા લાગી. મુનિ તો સમતારસમાં લીન બની ગયા. મરણાંત કષ્ટને સમાધિથી સહવા લાગ્યા. દેવગતિનામકર્મ - દેવગતિ આયુષ્યકર્મ બાંધી લીધું. આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં કાળધર્મ પામ્યા.
૧૧ કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૩ માં