________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
બરાબર...' મને સમાચાર મળતાં જ હું જે ઉચિત હશે તે કરીશ. પુત્ર તમારી પાસે નહીં રહે..” ઘણું સારું મારે તો એ પાપાત્માનું મુખ પણ જોવું નથી.' મહાદેવી, આપણે તો પુરુષાર્થ કરવાનો છે... ફળ જે આવે તે ખરું...” મહારાજાને સમાચાર તો આપવા પડશે ને?” આપવાના છે. પુત્ર મરેલો જભ્યો છે. એટલા જ!' મેં પણ એમ જ વિચારેલું....'
પરંતુ જન્મજાત બાળકને તરત વસ્ત્રમાં લપેટીને ગુપ્ત માર્ગે બહાર લઈ જવાનું કાર્ય; કોઈ એક અત્યંત કાર્યદક્ષ દાસીને સોંપવું પડશે! અને એ દાસી મહેલમાં બહુ જાણીતી ન હોવી જોઈએ...' કસમાવલીએ પોતાની એક-પછી એક બધી દાસીઓનો વિચાર કરી જોયો. આ કાર્ય માટે “માધવિકા’ તેને ઠીક લાગી.
છે એવી એક દાસી. કામ કરશે એ પણ એ બાળક કોને અને ક્યાં સોંપશે? “મહેલની બહાર, જમણી બાજુ મોટું પીપળવૃક્ષ છે એની નીચે લાલ વસ્ત્રવાળી એક આધેડ બાઈ ઊભી હશે. એને સોંપીને દાસી ચાલી જાય. એણે મહેલમાં પાછા નહીં આવવાનું એ પોતાના ઘરે જાય. સાંજ સુધી એ ઘરે રહે.”
યોજના મુજબ હું એને સમજાવી દઈશ.' મહામંત્રીએ રાણીને પ્રણામ કર્યા અને તેઓ ચાલ્યા ગયા. ક્સમાવલીએ સંતોષ અનુભવ્યો. મહામંત્રીની કર્તવ્યનિષ્ઠા ઉપર રાણીને બહુમાન થયું. પ્રસૂતિનો સમય નજીક આવી રહ્યો હતો. તેણે મહામંત્રીએ બતાવેલી યોજના મદનરેખાને બતાવી. મદનરેખાએ માધવિકાને બોલાવીને યોજના સમજાવી, અને કહ્યું : “માધવિકા, જો આ કામ તારે પાર પાડવાનું છે. તારી ચતુરાઈની પરીક્ષા થશે. તને કપડામાં લપેટીને બાળક આપી દઈશ. તારે ચૂપચાપ ઝડપથી મહેલમાંથી નીકળી જવાનું. પપળના વૃક્ષ નીચે ઊભેલી લાલ વસ્ત્રવાળી સ્ત્રીને સોંપી દેવાનું બાળક. કોઈ જ વાત કરવાની નહીં. એ સ્ત્રીની સામે પણ જોવાનું નહીં. સીધા તારા ઘરે પહોંચી જવાનું. સાંજ સુધી મહેલમાં નહીં આવવાનું.”
માધવિકાએ યોજના સમજી લીધી.
મદનરેખાએ એના કાન પાસે મોટું લઈ જઈને કહ્યું : “જો આ કામ પાર પાડીશ. ન્યાલ થઈ જઈશ. મહારાણીની તું અંગત દાસી બની જઈશ... સમજીને?' માધવિકાના મુખ પર સ્મિત રમી ગયું.
૦ ૦ ૦ શ્રી સમરાદિત્ય મહાકથા
૩૧૩
For Private And Personal Use Only