________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અધિકારીઓએ મારા ઘરમાં તપાસ શરૂ કરી. યજ્ઞદત્તે મને આપેલો માલ મેં જુદી-જુદી જગાએ છુપાવીને રાખ્યો હતો. ચકોર અધિકારીઓએ એક સોનાનું ભાજન શોધી કાઢ્યું. તેના ઉપર ચંદન શ્રેષ્ઠીનું નામ હતું. તેમણે ચંદન શ્રેષ્ઠીના ભંડારીને પૂછ્યું : “જુઓ, આ ભાજન તમારું છે?” ભંડારીએ જોયું. તેના દિલમાં દુઃખ થયું. તેણે કહ્યું : “તેના જેવું લાગે છે, પણ નિશ્ચિતપણે નથી કહી શકતો કે તે અમારું જ છે...'
અધિકારીએ કહ્યું : “આ વાસણ પર કંઈ લખેલું છે ખરું? તમારી ચોરાયેલી વસ્તુઓની નોંધમાં જુઓ, આના જેવું કોઈ વાસણ લખેલું છે?”
લખેલું હતું નામ.
અધિકારીઓ અને મહાજનના શ્રેષ્ઠીઓનાં મસ્તક નીચાં થઈ ગયાં. મુખ્ય અધિકારીએ મને પૂછ્યું : “હે શ્રેષ્ઠીપુત્ર, આ સ્વભાજન તારી પાસે કેવી રીતે આવ્યું?'
મેં કહ્યું : “આ મારું જ છે...” “તો પછી એના ઉપર ચંદન શ્રેષ્ઠીનું નામ અંકિત કેમ છે?'
સમજી શકાતું નથી... કદાચ એક-બીજાના ઘેર વસ્તુ મોકલવામાં વાસણ બદલાઈ ગયું હોય.”
મિત્રની ખાતર મેં હડહડતું અસત્ય બોલી નાખ્યું. મેં વિચાર્યું : “મારા પર અત્યંત વિશ્વાસ રાખનાર મિત્રનું નામ મારાથી જાહેર કેમ કરાય? જો હું મિત્રનું નામ જાહેર કરું તો મિત્રદ્રોહ કર્યો કહેવાય. એટલું જ નહીં, પણ એના પ્રાણ સંકટમાં મુકાઈ જાય... મહારાજા એને આકરી સજા કરે. માટે મારે એને બચાવવો જ જોઈએ.
અધિકારીએ પૂછ્યું : “આ સોનાની કેટલી કિંમત હશે?” મેં કહ્યું : “મને બરાબર યાદ નથી, તમે જ કિંમત કરી લો.” ચંદન શ્રેષ્ઠીના ભંડારીએ એની નોંધમાં કિંમત લખેલી હતી : દસ હજાર સોના મહોર! એ ભાજન કે જે બંધ હતું, તેને ખોલાવ્યું તો એમાંથી દસ હજાર સોનામહોરો નીકળી!
મહાજન અને અધિકારીઓ આશ્ચર્ય પામ્યા. મહાજનના એક શ્રેષ્ઠીએ કહ્યું : અપ્રતિહત સાર્થવાહનો પુત્ર શું ચોરી કરે? શા માટે કરે? ન સમજાય એવી આ વાત
અધિકારીએ મને નિર્દોષ સિદ્ધ કરવાની ભાવનાથી પૂછ્યું: “કુમાર, આ રાજાની આજ્ઞા છે. માટે સ્પષ્ટ અને સાચી હકીકત કહે. આ વસ્તુ તારી પાસે ક્યાંથી આવી?”
મિત્રરક્ષાની પ્રબળ ભાવના હોવાથી હું સાચું ના બોલ્યો. મેં એના એ જવાબ ૨૩૦
ભાગ-૧ ૪ ભવ બીજો
For Private And Personal Use Only