________________
મહારાજ સાહેબ,
ખબર નથી પડતી કે હું જ્યાં પણ જાઉં છું ત્યાં કોક ને કોક કારણસર મારે બધા સાથે વાંકું જ કેમ પડે છે ? પરિવારના સભ્યો સાથે તો વાંકું પડે જ છે, ઘરાકો સાથે અને મિત્રો સાથે પણ વાંકું પડે છે. આ કારણસર મનની પ્રસન્નતા સતત ખંડિત થયા જ કરે છે. આમાંથી બહાર નીકળવાનો કોઈ ઉપાય?
ગુંજન,
તને સ્વીકારવું નહીં ગમે પણ વાસ્તવિકતા એ છે કે જગત સાથે વાંકું એને જ પડતું હોય છે કે જેને સતતા જાત સાથે જ વાંકું પડતું હોય છે. હું તને વરસોથી ઓળખું છું. જેના ઘરની બારી પશ્ચિમની દિશામાં જ ખૂલતી હોય છે અને જેમ ક્યારેય સૂર્યોદય જોવાનું સદ્ભાગ્ય સાંપડતું નથી તેમ જેની વિચારસરણિ હંમેશાં નકારાત્મક જ હોય છે એને ક્યારેય પ્રસન્નતા અનુભવવાનું સદ્ભાગ્ય સાંપડતું નથી.
